Dyspepsja czynnościowa - portret psychologiczny pacjenta
Artykuł sponsorowany

Dyspepsja czynnościowa - portret psychologiczny pacjenta

Dodano: 
Dyspepsja czynnościowa
Dyspepsja czynnościowa
Z roku na rok w gabinetach internistów pojawia się coraz więcej pacjentów skarżących się na dolegliwości ze strony układy pokarmowego. Częstą diagnozą jest dyspepsja czynnościowa. Lekarze zauważają: przyczyn schorzenia należy szukać również w psychice.

Ostatnie lata przyniosły zwrot w badaniach dyspepsji czynnościowej, ponieważ dowiedziono, że za zaburzenia układu pokarmowego odpowiada nie tylko zła dieta oraz niezdrowy tryb życia, ale także psychika. Lekarze zauważyli, że wśród u pacjentów dotkniętych dyspepsją żołądka można wyróżnić wiele cech wspólnych, co pozwoliło stworzyć swoisty portret psychologiczny chorego.

Melatonina - przyczyna zaburzeń układu pokarmowego

Joanna Grzyb w swoim artykule dla Psychiatrii Polskiej podkreśla ostatnie doniesienia badaczy, którzy potwierdzają, że ważną rolę w patogenezie dyspepsji czynnościowej odgrywają neurohormony. Jednym z najważniejszych hormonów jest melatonina, który jest wydzielana przez komórki enterochromatofinowe przewodu pokarmowego. Według wielu badaczy rola fizjologiczna wspomnianej substancji nie ogranicza się do regulacji biologicznych rytmów okołodobowych sezonowych. Melatonina jest bowiem związkiem wielofunkcyjnym wykazującym właściwości immunomodulujące, antyoksydacyjne, a nawet onkostatyczne. Specjaliści zauważają w niej również czynnik patogenetyczny w depresji oraz jej szerokie działanie w przewodzie pokarmowym, gdzie, poprzez swoje silne właściwości antyoksydacyjne, wywiera działanie gastroprotekcyjne. Zaburzenia w wydzielaniu melatoniny mogą być zatem powodem problemów z układem pokarmowym, w tym dyspepsji.

Radzenie sobie ze stresem a dyspepsja żołądka

Problemy związane z etiologią, patogenezą, obrazem klinicznym i leczeniem zaburzeń czynnościowych układu pokarmowego, do którego zalicza się m.in. dyspepsję czynnościową, ujmuje kompleksowo paradygmat biopsychospołeczny, który obok czynników biologicznych wyraźnie akcentuje znaczenie czynników psychologicznych oraz społecznych - pisze Joanna Grzyb w Psychiatrii Polskiej. Z opinią autorki zgadza się również dr n. med. Dorota Waśko-Czopnik z Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii Akademii Medycznej we Wrocławiu, twierdząc, że u pacjentów z dyspepsją stwierdzono słabszą zdolność radzenia sobie ze stresem i chorobą, co wtórnie może nasilać u nich objawy ze strony przewodu pokarmowego, i jest to niezależne od płci i rodzaju dominującego objawu klinicznego. Chorzy zgłaszający się do lekarza są zazwyczaj zaniepokojeni swoimi dolegliwościami, a ich przyczyn szukają w nowotworze, co dodatkowo nasila objawy dyspepsji i przyczynia się do pogorszenia samopoczucia pacjenta. Obie wspomniane wcześniej badaczki zauważają również zależność pomiędzy określonymi typami charakterologicznymi a skłonności do zaburzeń czynnościowych układu pokarmowego, kreśląc portret psychologiczny pacjenta dotkniętego dyspepsją czynnościową.

Portret psychologiczny pacjenta z dyspepsją

Wielu badaczy, w tym Joanna Grzyb, dostrzega zależność pomiędzy zaburzeniami psychicznymi a problemami ze strony układu pokarmowego. Autorka artykułu dla Psychiatrii polskiej zauważa u pacjentów z dyspepsją istotnie większe nasilenie cech mieszczących się w zakresie cyklotymii oraz neurotyzmu. Specjaliści dostrzegli również u badanych skłonność do uległości, zahamowania, depresyjności oraz pesymizmu. Chorych często charakteryzuje także hipochondria i brak dojrzałości. Ponadto badacze zauważają znacznie mniejszą odporność na stres u osób chorych na dyspepsję niż u osób niemających takich problemów. Potwierdzają to badania przeprowadzone przez zespół Joanny Grzyb. Warto dodać, że specjaliści uważają, że stres oraz urazy psychiczne mogą być przyczyną obniżenia aktywności motorycznej. Mogą także podwyższać percepcję bólu, czego dowodzą najnowsze badania. Ich wyniki jednoznacznie potwierdzają, że częste dolegliwości somatyczne mają wyraźny związek z zaburzeniami nastroju oraz zaburzeniami lękowymi i nerwicowymi. Nie bez znaczenia są również niepomyślne zdarzenia życiowe i nastawienie hipochondryczne.

Dyspepsja - objawy, leczenie i psychologia

Leczenie dyspepsji wymaga prawidłowego odczytania objawów. Pacjenci cierpiący na dolegliwości ze strony układu pokarmowego najczęściej szukają przyczyny w niewłaściwej diecie lub braku aktywności fizycznej, zapominając, że źródło problemu może tkwić w ich psychice. W tej sytuacji konieczna będzie wizyta nie tylko u lekarza internisty czy gastrologa, ale także sesja w gabinecie psychologa lub psychiatry. Tylko kompleksowe leczenie dyspepsji może bowiem przynieść poprawę stanu zdrowia pacjenta i pozbycie się uciążliwych dolegliwości.

Jak rozpoznaje się Dyspepsję (Niestrawność) Czynnościową?

Lekarze od wielu lat zauważali zależność pomiędzy stresem a zaburzeniami układu pokarmowego, jednak dopiero ostatnie badania jednoznacznie potwierdziły ten związek. Specjaliści zauważyli bowiem rolę melatoniny w przewodzie pokarmowym oraz dostrzegli pewne cechy osobowościowe powtarzające się u pacjentów z dyspepsją. Tym samym chorzy powinni pamiętać, by kierować się nie tylko do internisty czy gastrologa, ale także do psychologa.