Co może świadczyć o chorobie wątroby?
Artykuł sponsorowany

Co może świadczyć o chorobie wątroby?

Dodano:   /  Zmieniono: 
Wątroba jest narządem, który ma duże zdolności kompensacyjne. Oznacza to, że w przypadku jej schorzeń objawy mogą pozostać przez dłuższy czas niezauważalne. Nierzadko zdarza się, że choroba wątroby wykryta zostaje przypadkowo – podczas badań diagnostycznych wykonywanych z innego powodu.
Gdy uszkodzenie wątroby jest na tyle duże, że narząd nie jest w stanie w pełni realizować swojej fizjologicznej funkcji, pojawiają się różnorodne symptomy. Objawy chorej wątroby to m.in.: tzw. objawy ogólne, charakterystyczne zmiany skórne, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, a także rozrodczego. Wątroba na szczęście może zregenerować uszkodzone tkanki. Trzeba jej jednak pomóc – przede wszystkim dietą i dostarczaniem substancji przyspieszających proces leczenia organu. Należą do nich m.in. fosfolipidy z nasion soi (składnik preparatów łagodzących objawy chorej wątroby i wspomagających jej funkcje, m.in. Essentiale). Przyspieszają one regenerację i stabilizację błon komórkowych w wątrobie.
 
 Objawy ogólne

 Należą do nich stany podgorączkowe, bolesne skurcze mięśni oraz osłabiony apetyt.

 U wielu osób przez dłuższy czas może występować jedynie zmęczenie.

 Ponieważ żaden z powyższych objawów nie jest charakterystyczny wyłącznie dla chorej wątroby, w przypadku ich pojawienia się i wątpliwości należy zgłosić się do lekarza, który zleci odpowiednie badania celem wyjaśnienia przyczyn dolegliwości.
 
 Zmiany skórne

 W przypadku schorzeń wątroby prawdziwe okazuje się stwierdzenie, iż „skóra stanowi zwierciadło całego organizmu”. Objawy skórne, które powinny skłaniać do diagnostyki w kierunku chorób wątroby, to przede wszystkim: żółtaczka (żółte zabarwienie twardówek oczu oraz skóry związane ze wzrostem poziomu bilirubiny we krwi), przewlekły świąd skóry, liczne pajączki naczyniowe, rumień dłoni i/lub stóp (czyli zaczerwienienie skóry) oraz przykurcz rozcięgna dłoniowego (Dupuytrena). Mogą także pojawić się zmiany w płytce paznokci, najczęściej w postaci białego przebarwienia. Ponieważ jednym z przejawów chorej wątroby są dodatkowo zaburzenia krzepnięcia krwi, na skórze czasem obserwuje się wybroczyny.
 
 Układ pokarmowy

 Objawy chorobowe ze strony przewodu pokarmowego, które towarzyszą schorzeniom wątroby, można podzielić na subiektywne oraz obiektywne – diagnozowane podczas badania lekarskiego. Do objawów, na które uskarża się chory, najczęściej należą m.in.: wzdęcia, nudności, wymioty, a także uczucie dyskomfortu pod prawym łukiem żebrowym. Do nieprawidłowości stwierdzanych podczas oględzin lekarskich zalicza się natomiast: powiększenie wątroby i/lub śledziony (wyczuwalne podczas badania palpacyjnego brzucha) oraz obecność płynu w jamie otrzewnowej (tzw. wodobrzusze). W przypadku wymienionych powyżej objawów subiektywnych należy wykonać diagnostykę pomocniczą, gdyż mogą one zwiastować również inne choroby gastroenterologiczne.
 
 Układ rozrodczy

 Hipogonadyzm, czyli niedoczynność jąder lub jajników, związana z zanikiem cech płciowych, może mieć wiele przyczyn. Jedną z nich jest właśnie niewydolność wątroby. Bodźcem do rozwoju tego rodzaju nieprawidłowości w układzie rozrodczym stają się zaburzenia jednej z wielu funkcji wątroby związanej z jej udziałem w „przetwarzaniu” hormonów. Zaburzenia hormonalne mają różne konsekwencje w zależności od płci. Mężczyźni skarżą się na obniżenie libido, zaburzenia wzwodu, utratę owłosienia w okolicy klatki piersiowej i pach. U kobiet mogą z kolei wystąpić zaburzenia miesiączkowania (w tym brak miesiączki), trudności z zajściem w ciążę oraz hirsutyzm (występowanie nadmiernego owłosienia typu męskiego m.in.: na twarzy, klatce piersiowej, brzuchu).
 
Wątroba należy do organów, które potrafią samodzielnie się zregenerować. Aby umożliwić jej ten proces, warto zastosować się do podstawowych zaleceń dietetycznych, do których należy rezygnacja z tłuszczów zwierzęcych, cukru (do słodzenia można bezpiecznie używać miodu rzepakowego, ksylitolu czy stewii), kontrola dziennego spożycia węglowodanów, spożywanie chudego mięsa i chudego nabiału oraz dużej ilości warzyw. Proces regeneracji wspomogą dodatkowo substancje lecznicze, takie jak wspomniane fosfolipidy.