Wyniki mają implikacje w świetle ostatnich odkryć, że osoby z cukrzycą są bardziej narażone na śmierć z powodu COVID-19. Badanie wskazuje, że przedłużająca się samotność może wpływać na rozwój cukrzycy, sugerując, że doświadczenie blokady może potencjalnie zwiększyć podatność ludzi na tę pandemię, jeśli samotność będzie trwała przez jakiś czas.
Samotność pojawia się, gdy jednostka dostrzega, że jej potrzeby społeczne nie są zaspokajane, i odzwierciedla brak równowagi między pożądanymi a rzeczywistymi relacjami społecznymi.
Rola samotności w zdrowiu
Rośnie zainteresowanie rolą samotności w zdrowiu, a wcześniejsze badania wiązały samotność ze zwiększonym ryzykiem zgonu i chorób serca. Jest to pierwsze badanie dotyczące doświadczenia samotności z późniejszym początkiem cukrzycy typu 2.
W badaniu przeanalizowano dane z angielskiego Longitudinal Study Aging, obejmującego 4112 osób dorosłych w wieku 50 lat i starszych, które były gromadzone kilkakrotnie w latach 2002–2017. Na początku zbierania danych wszyscy uczestnicy byli wolni od cukrzycy i mieli normalny poziom glukozy we krwi.
Badanie wykazało, że w okresie 12 lat 264 osoby zapadły na cukrzycę typu 2 a poziom samotności mierzony na początku zbierania danych był istotnym predyktorem wystąpienia cukrzycy typu 2 w późniejszym okresie życia. Zależność ta pozostała nienaruszona, biorąc pod uwagę palenie, alkohol, wagę, poziom glukozy we krwi, nadciśnienie i choroby układu krążenia.
Czytaj też:
Bezsenność zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2
