Międzynarodowy zespół naukowców opublikował na łamach czasopisma „Nature Communications” wyniki badań genomu kleszcza z gatunku Ixodes scapularis. To on odpowiada za przenoszenie m.in. boreliozy, czy kleszczowego zapalenia mózgu.
Projekt badawczy trwający dekadę realizowany był pod kierunkiem naukowców z Purdue University i zgromadził 93 uczonych z 46 instytucji.
„Teraz, kiedy udało nam się rozszyfrować genom kleszcza, możemy zacząć pracę nad tworzeniem strategii opanowania związanego z nim zagrożenia, zrozumienia w jaki sposób przenosi choroby i jak możemy mu w tym przeszkodzić” - mówi jedna z autorek pracy, profesor Catherine Hill z Purdue University.
Ślina kleszczy zawiera tysiące składników, które m.in. łagodzą ból, zmniejszają reakcję układu immunologicznego, czy zapobiegają krzepnięciu krwi. To właśnie dlatego kleszcze są w stanie pasożytować na wielu różnych organizmach i utrzymywać się na nich niezauważone przez wiele dni.
Pajęczak potrafi wytwarzać białka, które wiążą żelazo i sprawiają, że staje się dla pasożyta mniej szkodliwe. Podobny mechanizm może także sprawiać, że skutecznie opierają się one działaniu środków, którymi próbujemy je zwalczać.
„Obszerny genom tego kleszcza, co prawda mniejszy od genomu człowieka, ale porównywalny pod względem złożoności, jest nastawiony na przetrwanie” - mówi jeden ze współautorów pracy profesor R. Michael Roe z North Carolina State University.
Reuters
„Teraz, kiedy udało nam się rozszyfrować genom kleszcza, możemy zacząć pracę nad tworzeniem strategii opanowania związanego z nim zagrożenia, zrozumienia w jaki sposób przenosi choroby i jak możemy mu w tym przeszkodzić” - mówi jedna z autorek pracy, profesor Catherine Hill z Purdue University.
Ślina kleszczy zawiera tysiące składników, które m.in. łagodzą ból, zmniejszają reakcję układu immunologicznego, czy zapobiegają krzepnięciu krwi. To właśnie dlatego kleszcze są w stanie pasożytować na wielu różnych organizmach i utrzymywać się na nich niezauważone przez wiele dni.
Pajęczak potrafi wytwarzać białka, które wiążą żelazo i sprawiają, że staje się dla pasożyta mniej szkodliwe. Podobny mechanizm może także sprawiać, że skutecznie opierają się one działaniu środków, którymi próbujemy je zwalczać.
„Obszerny genom tego kleszcza, co prawda mniejszy od genomu człowieka, ale porównywalny pod względem złożoności, jest nastawiony na przetrwanie” - mówi jeden ze współautorów pracy profesor R. Michael Roe z North Carolina State University.
Reuters