Podczas II wojny światowej tysiące fińskich kobiet i dziewcząt zgłosiło się na ochotnika do pomocy w działaniach wojennych w ramach organizacji paramilitarnej „Lotta Svärd. Niektóre z nich zmagały się potem z traumą wojenną. Badacz i główny autor badania Robert Lynch wykorzystał obszerne dane zebrane na temat tych ochotników do zbadania wpływu traumy z dzieciństwa na dorosłych.
Badanie wykazało, że młode dziewczęta i kobiety, które służyły w wojnie, stały się matkami wcześniej i miały więcej dzieci w porównaniu do kobiet w tym samym wieku, które nie brały udziału w wojnie.
– Jeśli możemy zmierzyć wpływ traumy na podstawowe rzeczy, takie jak czas macierzyństwa, to prawie na pewno ma duży wpływ na wiele innych naszych ważnych zachowań, takich jak ogólna awersja do ryzyka, społeczność lub tempo rozwoju seksualnego – badacz.
Traumy z dzieciństwa a macierzyństwo
– To badanie jest przełomowe, ponieważ pozwala przezwyciężyć wiele pułapek badań na ludziach, które utrudniły ustalenie, czy trauma jest faktycznie podstawową przyczyną założenia rodziny w młodszym wieku. Rozbudowany zestaw danych umożliwił nam porównanie kobiet przed wojną i po niej, a także uwzględnienie pochodzenia rodzinnego poprzez porównanie sióstr. Jest to mocny dowód na poparcie tezy, że uraz wpływa na harmonogram reprodukcyjny – dodaje starszy autor, badacz John Loehr z Uniwersytetu Helsińskiego.
Badanie ma wyraźne znaczenie dla milionów dzieci i dorosłych na całym świecie, którzy doświadczają traumy podczas wojen. Jednak znaczenie to prawdopodobnie dotyczy także innych źródeł urazów, takich jak klęski żywiołowe, a nawet obecna epidemia COVID-19.
Teoria ewolucji przewiduje, że osobom doświadczającym niestabilnego środowiska o wysokiej śmiertelności lepiej jest rozmnażać się wcześniej, niż ryzykować, że nie będą mieli szansy później.