Połóg - czas powrotu do stanu przed ciążą
Silne zmęczenie, ból i zły stan psychiczny to tylko niektóre objawy szczególnego okresu w życiu kobiety, połogu. Zaczyna się on zaraz po porodzie i trwa przez około sześć tygodni lub nieco dłużej (w przypadku cesarskiego cięcia). Mimo, że nie jest to stosunkowo długi czas, to dla kobiety może oznaczać wieczność. Obkurczająca się macica wraca do swojej pierwotnej masy, goją się rany krocza po naturalnym pęknięciu lub chirurgicznym nacięciu oraz rany po odklejeniu łożyska. W przypadku cesarskiego cięcia, odpowiednio długo goi się też rana w miejscu nacięcia.
Po porodzie kobieta zauważa w swoim ciele nie tylko zmiany fizyczne, ale również psychiczne i, niestety, nie zawsze towarzyszy im wyłącznie radość na macierzyństwo. Częste zmiany nastrojów w czasie połogu mogą mieć podłoże hormonalne, może też na nie wpływać zmęczenie, niewyspanie, ból. Męczące albo wręcz niemożliwe do wykonania mogą stać się zwykłe codzienne czynności, takie jak chodzenie, siedzenie, pochylanie się lub nawet kaszlnięcie. Dużym problemem może się też okazać wypróżnianie, zwłaszcza, jeśli kobieta cierpiała z tego powodu również w ciąży lub tym bardziej przed nią.
Przyczyny kłopotów z wypróżnianiem po porodzie
Zaparcia podczas połogu to problem, który dotyka przynajmniej co czwartej kobiety. Zwykle u jego podstaw leży niechęć do wypróżnienia w obawie przed pęknięciem szwów po cięciu cesarskim lub nacięciu czy pęknięciu krocza. Kobieta wówczas świadomie unika wizyt w toalecie, odczuwając przy tym coraz większy dyskomfort, a nawet ból spowodowany utwardzaniem się zbierającej się masy kałowej w jelicie grubym; często uciskającej też na nabrzmiałą jeszcze macicę.
Dodatkowo, prawidłowe i systematyczne wypróżnianie może utrudniać szereg aspektów o charakterze fizjologicznym. Należy tu wymienić spowolnienie pracy układu trawiennego, spowodowane wysokim poziomem progesteronu w czasie ciąży, zmniejszającym perystaltykę jelit, oraz obciążeniem na jelitach. Na ich pracę może też wpływać negatywnie przyjmowanie w czasie ciąży lub po porodzie preparatów zawierających żelazo, które w sposób naturalny zagęszcza treść jelitową, w efekcie utrudniając jej przemieszczanie, zaś osłabione mięśnie odbytu nie są w stanie sprawnie jej usunąć. Trudny poród, wymagający użycia instrumentów, takich jak kleszcze lub próżnociąg, a także duża masa urodzeniowa dziecka przewyższająca 4,5 kg, zdecydowanie nie pomagają w usprawnieniu działania jelit i całego układu trawiennego.
Jak walczyć z zaparciami w czasie połogu?
- Zadbaj o odpowiednią dietę
Odpowiednia dieta w czasie połogu jest bardzo ważna dla systematyczności, jakości oraz komfortu wypróżnień. Najważniejsza zasada to regularne jedzenie, składające się z pięciu posiłków dziennie, których treść powinna być lekkostrawna. W celu wspomagania trawienia i perystaltyki jelit, można do diety wprowadzić niektóre produkty, mogące wspomóc walkę z zaparciami. Do takich produktów niewątpliwie należą suszone owoce, takie jak śliwki, morele, figi oraz daktyle. Zawierają one cenne związki, które mają działanie lekko przeczyszczające. Mogą być spożywane bezpośrednio lub po obróbce termicznej - jako dodatek do innych dań. Świetne właściwości regulujące pracę układu trawiennego mają produkty bogate w błonnik, takie jak pieczywo pełnoziarniste, otręby, płatki owsiane, kasze, marchew, czy siemię lniane. Bardzo istotne jest też regularne nawadnianie organizmu wodą niegazowaną, naparami z owoców, herbatkami ziołowymi (np koperkową).
- Zadbaj o ruch
Po porodzie kobieta powinna zacząć się poruszać najwcześniej, jak to możliwe, gdyż długie siedzenie lub leżenie może tylko pogłębić problem zaparć. Po porodzie siłami natury, który przebiegł bez komplikacji, pierwsza aktywność fizyczna powinna nastąpić najpóźniej po sześciu godzinach, natomiast w przypadku cesarskiego cięcia ta kwestia ustalana jest indywidualnie z lekarzem anestezjologiem. Ruch jest zbawienny dla prawidłowej pracy jelit, pobudza je do działania i właściwego funkcjonowania.
- Nie wzbraniaj się przed wizytą w toalecie.
Świadome unikanie defekacji, jest bardzo bolesne w skutkach. Zrozumiałe są wszelkie obawy i blokada psychiczna przed nią, jednak prawdopodobieństwo uszkodzenia szwów podczas wypróżniania jest znikome. Dzięki umiejętnemu przygotowaniu do wypróżnienia, można z powodzeniem zminimalizować wszelki ból czy dyskomfort. Zaleca się zatem przyjęcie w miarę możliwości wygodnej pozycji, rozluźnienie mięśni brzucha, a przede wszystkim zrezygnowanie z parcia na siłę. Dla lepszego komfortu psychicznego można przytrzymać w trakcie defekacji podkład w okolicy krocza, co dodatkowo pozwoli podtrzymać znajdującą się nadal nisko, nabrzmiałą macicę.
Wpływ pozycji kucznej na jakość wypróżniania
Pozycja, jaką przyjmuje się podczas wypróżniania, jest nie bez znaczenia. Odpowiednio przybrana ma duży wpływ na prawidłową pracę jelit. Dobrze znana wszystkim pozycja z nogami zgiętymi pod kątem 90 stopni, nie zapewnia jakościowej defekacji, która może się okazać bolesna skutkiem nadmiernego rozciągania macicy. Dla pełnego pozbycia się masy kałowej z okrężnicy najbardziej wskazane jest przybranie tzw pozycji kucznej. Kolana wówczas są przyciągnięte najbliżej klatki piersiowej pod kątem 35 stopni między tułowiem a udami, dzięki czemu możliwe jest rozluźnienie mięśni okalających okrężnicę oraz jej wyprostowanie, co pozwala z łatwością całkowicie usunąć wszelkie złogi pokarmowe. Używanie w tym celu zwykłych podnóżków nie jest dobrym rozwiązaniem, gdyż różne są ich wymiary, przez co nie mogą być w pełni dostosowane do wszystkich użytkowników.
Dla zapewnienia właściwej pozycji przy defekacji zostało stworzone innowacyjne urządzenie GOKO. Jego główna zaleta to możliwość dopasowania najważniejszych parametrów do indywidualnych potrzeb użytkownika dzięki pełnej regulacji ustawień. Używanie GOKO pomaga łatwo i w pełni się wypróżnić bez dolegliwości bólowych.