BMI (Body Mass Index) to współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczanie tego wskaźnika służy do przybliżonego zobrazowania zawartości tłuszczu w organizmie. Dzięki uzyskanemu wynikowi lekarze mogą oceniać u konkretnych pacjentów ryzyko pojawienia się groźnych chorób związanych z niedowagą, nadwagą lub otyłością. Jaka jest międzynarodowa klasyfikacja BMI dla osób dorosłych? Obejrzyj wideo:
Jak obliczyć wskaźnik BMI?
Swoje BMI wylicza się dzieląc aktualną masę ciała przez wysokość ciała wyrażoną w metrach podniesioną do kwadratu.
BMI porównuje wagę do wzrostu. Jeśli BMI wynosi od 25 do 29,9, mamy nadwagę, ale nie jesteśmy otyli. Wskaźnik BMI wynoszący 30 lub więcej świadczy już o otyłości.
Wynik ilorazu wskazuje na ilość tkanki tłuszczowej w organizmie:
-
poniżej 18,5 – niedowaga. Przyczyną może być m.in. bulimia, anoreksja, choroba nowotworowa.
-
między 18,5 a 25 – wartość prawidłowa. Jeśli otrzymamy taki wynik, oznacza to, że nasza waga jest właściwie idealna.
-
między 25 a 30 – nadwaga. To moment, w którym powinniśmy zacząć zmieniać swoje nawyki żywieniowe i zacząć więcej się ruszać.
-
między 30 a 35 – otyłość I stopnia. Istnieje podwyższone ryzyko wystąpienia chorób związanych z otyłością.
-
między 35 a 40 – otyłość II stopnia. W tym przypadku występuje duże ryzyko wystąpienia chorób związanych z otyłością.
-
powyżej 40 – skrajna otyłość (otyłość III stopnia). Osoby, których indeks masy ciała przekroczył tę wartość, potrzebują profesjonalnej pomocy lekarskiej.
W przypadku osób intensywnie trenujących wynik BMI może być nieco zakłamany, ponieważ mięśnie ważą więcej niż tłuszcz. Dlatego BMI może wskazywać na nadwagę, choć wizualnie osoba nie wygląda na kogoś z nadwagą. W takiej sytuacji warto wykonać szczegółową analizę składu ciała. W trakcie tego badania można wyszczególnić:
-
całkowitą ilość wody w organizmie (ang. total body water, TBW),
-
wewnątrzkomórkową ilość wody w organizmie (ang. intra-cellular body water, ICW),
-
zewnątrzkomórkową ilość wody w organizmie (ang. extracellular body water, ECW),
-
komórkową masę ciała (ang. body cell mass, BCM),
-
tkankę tłuszczową (ang. body fat mass, FM),
-
tkankę mięśniową (ang. fat-free body mass, FFM).
Analiza składu ciała pozwala także obliczyć masę kostną, co jest wyjątkowo przydatne, jeśli występuje i nas ryzyko rozwoju osteoporozy.
Czytaj też:
Jesz zdrowo, ale nie chudniesz? Najprawdopodobniej popełniasz ten podstawowy błąd