Schyłkowa niewydolność nerek
Mianem schyłkowej niewydolności nerek nazywamy stan, w którym nerka w niewielkiej ilości jest w stanie wytwarzać mocz. Do tego stanu najczęściej prowadzi przewlekła choroba nerek, która rozwija się na podłożu nadciśnienia tętniczego, cukrzycy lub kłębuszkowych zapaleń nerek. Leczenie schyłkowej niewydolności nerek wymaga prowadzenia dializy: otrzewnowej lub hemodializy. Nawet 60 procent pacjentów dializowanych odczuwa uciążliwy świąd. Stąd też intensywnie poszukuje się nowych środków, które zmniejszą dolegliwości pacjentów ze schyłkowej niewydolności nerek.
Difelikefalina
Difelikefalina jest opioidem, który działa na receptory poza centralnym układem nerwowym. Amerykańscy naukowcy przeprowadzili badanie kliniczne, oceniające efekty dożylnego podania difelikefaliny podczas hemodializy trzy razy w tygodniu przez dwanaście tygodni. Losowo przydzielano 158 z 378 pacjentów do grupy interwencyjnej (difelikefalina), a 165 z 378 do grupy placebo. Efekt leczenia: zmniejszenie uczucia świądu oceniano w skali 0-10 gdzie wyższe wartości świadczą o większym natężeniu dolegliwości. Po 12 tygodniach 51,9 procent pacjentów otrzymujących difelikefalinę odczuło poprawę dolegliwości o 3 i więcej punktów, podczas gdy w grupie placebo 30,9%. Oznacza to, że efekt difelikefaliny był istotnie lepszy od efektu placebo. Podczas leczenia głównymi objawami niepożądanymi były: biegunka, wymioty i zawroty głowy. Wyniki badania wskazują, że difelikefalina może być atrakcyjną opcją terapeutyczną dla pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek cierpiących z powodu świądu. Co ważne, nawet po leczeniu difelikefaliną prawie połowa pacjentów nie odczuła istotnej poprawy. To oznacza, że w kwestii znalezienia prawdziwie skutecznego leku jest jeszcze wiele do zrobienia.
Czytaj też:
Eksperci: Wzrasta zainteresowanie badaniami profilaktycznymi