Badanie Framingham Heart Study objęło łącznie 1989 potomstwa, 1989 matek i 1989 ojców. Potomstwo włączono w średnim wieku 32 lata i obserwowano przez 46 lat (1971-2017) pod kątem rozwoju zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Zdrowie układu sercowo-naczyniowego matek i ojców oceniano na podstawie osiągnięcia przez nich siedmiu czynników: niepalenia, zdrowej diety, aktywności fizycznej i prawidłowego wskaźnika masy ciała, ciśnienia krwi, cholesterolu i glukozy we krwi. Trzy kategorie zdrowia sercowo-naczyniowego to: słaby (osiągnięto 0 do 2 czynników), średni (3 do 4) i idealny (5 do 7).
Naukowcy ocenili związek między zdrowiem sercowo-naczyniowym rodziców a tym, jak długo ich potomstwo żyło bez chorób sercowo-naczyniowych. Oceniano powiązania między każdą parą, tj. matka-córka, matka-syn, ojciec-córka i ojciec-syn.
Styl życia matek przewiduje, kiedy potomstwo będzie miało pierwszy zawał serca lub udar
Potomstwo matek o idealnym zdrowiu sercowo-naczyniowym przeżyło o dziewięć lat więcej bez chorób układu krążenia niż potomstwo matek o słabym zdrowiu sercowo-naczyniowym (odpowiednio 27 i 18 lat). Zły stan układu sercowo-naczyniowego matki wiązał się z dwukrotnie większym ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych o wczesnym początku w porównaniu z idealnym zdrowiem układu krążenia matki. Zdrowie serca ojców nie miało istotnego statystycznie wpływu na długość życia potomstwa bez chorób układu krążenia.
Synowie byli bardziej dotknięci niezdrowym stylem życia matki niż córki.
Autorzy stwierdzają, że optymalizacja zdrowia sercowo-naczyniowego kobiet w wieku rozrodczym i matek z małymi dziećmi może potencjalnie przerwać międzypokoleniowy cykl chorób układu krążenia, którym można zapobiec.