Wirus Epsteina-Barr (EBV) jest powszechny na całym świecie. Jego nazwa naukowa to herpeswirus 4 lub HHV-4. Powoduje on jedną z najczęstszych infekcji – mononukleozę zakaźną. Obecnie nie ma szczepionki na wirus EBV.
Czym jest wirus Epsteina-Barr?
Wirus Epsteina-Barr należy do rodziny herpeswirusów ludzkich. Ponieważ znajduje się w ślinie, można złapać go całując kogoś zarażonego lub pijąc z tej samej szklanki. Wirus występuje również we krwi i nasieniu, więc możliwe jest zakażenie się podczas seksu, transfuzji krwi lub przeszczepu narządu. Mimo że wirus Epsteina-Barr jest powszechnie znany, można nie wiedzieć o zakażeniu. Wiele osób jest nosicielami wirusa, ale nie wykazuje jego objawów.
Mononukleoza zakaźna
Mononukleoza zakaźna, którą wywołuje wirus jest bardzo zaraźliwa. Nazywa się ją również „chorobą całowania” ze względu na jeden sposób, w jaki można ją przenieść na kogoś innego. Sam kontakt z wirusem Epsteina-Barr nie oznacza jeszcze, że dana osoba zachoruje na mononukleozę zakaźną. Osoby, które przeszły mononukleozę, nabywają trwałą odporność na wirusa Epsteina-Barra, jednak do końca życia są jego nosicielami.
Objawy wirusa Epsteina-Barr
Większość objawów wirusa to typowe objawy wielu innych infekcji i chorób, dlatego trudno zdiagnozować go samodzielnie. Objawy, które powinny skłonić do wizyty u lekarza to:
- gorączka
- zmęczenie
- bóle ciała
- wysypka
- osłabienie
- bóle głowy
- brak apetytu
- ból gardła
- opuchnięte migdałki
Do innych objawów wirusa Epsteina-Barr zaliczamy także obrzęk śledziony, żółtaczkę, powiększone węzły chłonne, nudności, wymioty. Jednak W niektórych przypadkach wirus może powodować nowotwór. Na szczęście wirus nie ma on wysokiego wskaźnika śmiertelności. W badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Uniwersytetu Zjednoczonych Emiratów Arabskich wykazano, że w 2010 r. około 1,8% zgonów związanych z nowotworami na świecie było spowodowanych ten przez wirus.
Leczenie wirusa Epsteina-Barr
Leczenie objawów wirusa trwa zwykle kilka tygodni, ale całkowite pokonanie go zajmuje aż 6 do 8 miesięcy. Ponieważ nie ma lekarstwa na wirusy, zwykle stosuje się leczenie objawowe. Może obejmować przyjmowanie leków przeciwbólowych, obniżających gorączkę i innych. Wskazany jest odpoczynek i picie dużej ilości płynów. Wirusa diagnozuje się na podstawie badań lekarskich lub testów laboratoryjnych. Najpopularniejszym testem jest test przeciwciał heterofilnych.
Wirus Epsteina-Barr – komplikacje
Poważne komplikacje zdarzają się rzadko. Należą do nich: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, pęknięcie śledziony lub ekstremalne powiększenie migdałków. W przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych pojawia się dezorientacja, ból szyi, wrażliwość na światło i inne trudności poznawcze. Jeśli ktoś doświadcza takich objawów, powinien natychmiast zgłosić się do lekarza.
Czytaj też:
Wszystko, co musisz wiedzieć o nowych odmianach SARS-CoV-2