Lecanemab (rynkowa nazwa Leqembi) został opracowany przez japońsko-amerykańskie konsorcjum firm Eisei oraz Biogen. Jego działanie oparte jest na redukcji białek (form beta-amyloidów) odpowiedzialnych za zaburzenia poznawcze występujące w chorobie Alzheimera. Jest to możliwe jedynie na bardzo wczesnym etapie choroby, przed powstaniem charakterystycznych dla tego schorzenia złogów, które tworzą tzw. blaszki amyloidowe. Zajmują one kolejne obszary mózgu i utrudniają choremu normalne funkcjonowanie.
Pierwszy tak spektakularny wynik w leczeniu choroby
W badaniach klinicznych Lecanemab testowany był w początkowym okresie choroby, u osób, u których problemy z pamięcią zaczęły się dopiero pojawiać. Terapię stosowano przez 18 miesięcy. Wykazano, że spowolnił on tempo pogarszania się funkcji poznawczych o 27 proc. w porównaniu z wynikami w grupie, której podawano placebo. To pierwszy tak spektakularny wynik w leczeniu choroby – wskazują naukowcy.
Ten lek nie wyleczy jednak Alzheimera
Sceptycy chłodzą emocje. Chociaż lek skutecznie hamuje rozwój choroby, to jednak z niej nie wyleczy. Chorzy będą mogli jednak zostać dłużej na etapie, w którym występują jedynie łagodne zaburzenia poznawcze. Będą mogli z niego skorzystać jedynie pacjenci z łagodnym otępieniem – wskazują eksperci.
Działania niepożądane Lecanemabu
U pacjentów testujących lek wystąpiły poważne skutki uboczne. Aż 6,9 proc. uczestników badania, którym podawano Lecanemab we wlewie dożylnym, musiało przerwać terapię. Najczęstszymi skutkami ubocznymi przyjmowania leku były: obrzęk mózgu i krwawienie do mózgu, które zagrażały życiu pacjenta. Częstość ich występowania była wyższa u osób, u których wykryto gen APOE4, mogący zwiększać ryzyko choroby Alzheimera lub innych rodzajów otępienia. Przeciwwskazaniem do terapii jest też przyjmowanie leków rozrzedzających krew.
Inne zarzuty wobec leku
Eksperci wskazują, że kilka lat temu na rynku ukazał się lek na Alzheimera o nazwie Aduhelm, o podobnym działaniu, wyprodukowany przez tego samego producenta. Miał również usuwać złogi beta-amyloidów z mózgu chorej osoby. Szkopuł w tym, że nie są to jedyne białka odpowiadające za powstawanie zaburzeń poznawczych. Taką rolę przypisuje się również na przykład białkom tau.
Czytaj też:
Masz problemy z pamięcią? Jedz buraki!Czytaj też:
Sprawdź, na jakie choroby zachorujesz na starość. Czy można ich uniknąć?