Choroba Osgood Schlattera – schorzenie aktywnych fizycznie młodych ludzi

Choroba Osgood Schlattera – schorzenie aktywnych fizycznie młodych ludzi

Dodano: 
Chłopiec grający w piłkę
Chłopiec grający w piłkęŹródło:Shutterstock
Choroba Osgood Schlattera (jałowa martwica guzowatości kości piszczelowej) to schorzenie dotykające przede wszystkim osoby młode. Ma ono związek z intensywną aktywnością fizyczną. Wyjaśniamy, jakie są przyczyny i objawy choroby Osgood Schlattera.

Choroba Osgood Schlattera to dość tajemnicze schorzenie o nadal nie do końca poznanej etiologii. Prowadzone badania wskazują na jej związek z intensywnym wysiłkiem fizycznym, który prowadzi do uszkodzeń w obrębie kolan.

Choroba ta dotyczy przede wszystkim dzieci i nastolatków, co ma związek z trwającym procesem wzrostu kości. Martwica guzowatości kości piszczelowej wymaga odpowiedniej diagnostyki oraz postępowania medycznego, które uwzględnia m.in. leczenie chirurgiczne.

Choroba kolana Osgood Schlattera

Aktywność fizyczna kojarzona jest z dobrym stanem zdrowia, co niezaprzeczalnie jest prawdą, jednak czasami może doprowadzić do wystąpienia objawów chorobowych. Choroba Osgood Schlattera ma bezpośredni związek z mikrourazami i przeciążeniem struktur kolana. Schorzenie to często diagnozowane jest u młodych sportowców oraz dzieci i młodzieży amatorsko uprawiających sporty, które obciążają kolana.

Zaliczamy do nich m.in. piłkę nożną i lekkoatletykę. Schorzenie to ma także związek z przeciążeniami kolan, które są spowodowane nadwagą i otyłością – w tym przypadku uprawiany sport i inne aktywności fizyczne muszą być dopasowane do stanu zdrowia i kondycji fizycznej.

Choroba Osgood Schlattera ma związek z uszkodzeniem guzowatości kości piszczelowej, które prowadzi do pojawienia się zmian martwiczych. W tym przypadku mamy do czynienia z martwicą jałową, czyli postępującym niszczeniem tkanek, które nie jest wywołane infekcją bakteryjną.

Schorzenie to najczęściej diagnozowane jest przede wszystkim u dzieci w wieku wczesnoszkolnym oraz młodzieży, która uprawia różnego rodzaju sporty angażujące i obciążające kolana np. bieganie, skakanie. Na jej rozwój mają także wpływ nieprawidłowo wykonywane kopnięcia np. podczas meczu piłki nożnej lub treningów sztuk walki.

Choroba Osgood Schlattera – przyczyny

Najczęściej wymienianą w opracowaniach medycznych przyczyną rozwoju choroby Osgood Schlattera są zmiany martwicze guzowatości kości piszczelowej, czyli wierzchołka kości piszczelowej. To do niego przyczepione jest więzadło rzepki. Niedawno przeprowadzone badania obalają tę teorię, wskazując, że przyczyną choroby Osgood Schlattera mogą być złamania degeneracyjne, które mają związek z mikrourazami oraz infekcjami (stanem zapalnym), który rozwija się na skutek przeciążenia struktury kolan.

Choć podłoże choroby nadal jest badane, to wiadomo, że ma ona bezpośredni związek z intensywną aktywnością fizyczną. Choroba częściej diagnozowana jest u chłopców i zawsze ma związek z obciążeniami kolan, które wywołują uprawiane sporty.

Co ważne: choroba Osgood Schlattera może mieć związek z niewłaściwym podejściem do aktywności fizycznej. Uszkodzeniom kolan sprzyja m.in. uprawianie sportu w niewłaściwie dobranym obuwiu, jak również unikanie rozgrzewki. Warto wiedzieć, że dzieci intensywnie rosną, więc ich organizm potrzebuje więcej substancji odżywczych m.in. wapnia oraz witaminy K i witaminy D, które budują kości.

Choroba Osgood Schlattera – objawy

Choroba Osgood Schlattera wywołuje dość charakterystyczne objawy, które mają związek z toczącym się stanem zapalnym oraz degeneracją struktury kolana. Pierwsze objawy schorzenia obejmują ból kolana, który pojawia się podczas aktywności lub tuż po wysiłku fizycznym. Objawy choroby Osgood Schlattera obejmują także m.in.:

  • ból, który pojawia się podczas dotyku okolicy rzepki,
  • nadmierne napięcie mięśnia czworogłowego uda,
  • opuchliznę kolana,
  • zaczerwienienie skóry.

Do częstych objawów choroby zaliczamy także znaczne ocieplenie skóry kolana oraz najbliższej okolicy. Ból oraz powyższe objawy to znak, że w obrębie guzowatości toczy się stan zapalny, którego nie należy bagatelizować. W początkowej fazie choroby możliwe jest łagodzenie dolegliwości z pomocą doustnych i miejscowo działających leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Nie należy jednak zwlekać z wizytą u lekarza, który dobierze właściwy sposób leczenia choroby. Najczęściej stosuje się fizjoterapię i fizykoterapię oraz terapię manualną, jednak w zaawansowanej postaci choroby często niezbędne jest leczenie chirurgiczne, które pozwala odtworzyć uszkodzone tkanki.

Czytaj też:
Łąkotka kolana: jak wyleczyć uraz kolana?