Do szczęścia nie potrzebują seksu. Kim są osoby aseksualne?

Do szczęścia nie potrzebują seksu. Kim są osoby aseksualne?

Dodano: 
Przytulanie, zdjęcie ilustracyjne
Przytulanie, zdjęcie ilustracyjne Źródło: Unsplash / freestocks.org
Aseksualizm nie jest chorobą ani zaburzeniem. Osoba aseksualna nie odczuwa potrzeby obcowania płciowego, choć jest zdolna do budowania relacji opartej na uczuciu do partnera lub partnerki. Dowiedz się więcej na temat aseksualności.

Miłość oraz związek dwojga osób kojarzymy z fizyczną przyjemnością czerpaną z seksu. Nie każdy z nas odczuwa jednak potrzebę erotycznych zbliżeń, co ma związek z tzw. osobowością aseksualną. Osoba aseksualna może jednak potrzebować innego rodzaju bliskości oraz stworzyć udany związek bez seksu.

Co to jest aseksualizm?

Obcowanie płciowe nie każdemu jest potrzebne do osiągnięcia pełni szczęścia. Nie mówimy w tym przypadku o osobach, które np. z przyczyn zdrowotnych lub emocjonalnych mają obniżone libido.

Aseksualizm jest stosunkowo nowym pojęciem. Nie jest to zaburzenie, zboczenie, schorzenie. Osoby aseksualne nie odczuwają potrzeby obcowania płciowego w celu osiągnięcia satysfakcji seksualnej oraz zaspokojenia biologicznych popędów. Nie rezygnują z seksu z wyższych pobudek, ale po prostu nie potrzebują go do szczęścia, choć są często zdolne do odczuwania podniecenia oraz podejmowania zbliżeń np. w celu zaspokojenia potrzeb partnera lub partnerki.

Seksuolodzy twierdzą, że i w tym przypadku przychodzimy na świat z określoną orientacją seksualną. Nasze potrzeby kształtują się już w okresie życia płodowego i nie ma na nie wpływu np. sposób wychowania. Osoby aseksualne są zdolne do romantycznych uniesień, wchodzą w bliższe relacje, jednak sfera seksualna nie jest dla nich ważna.

Aseksualizmem możemy nazwać trwały, wynikający z osobowości brak popędu płciowego, który nie jest zależny od innych czynników, czyli nie ma związku z poziomem libido, sprawnością seksualną, kompleksami, problemami emocjonalnymi, traumami itp.

Aseksualizm – objawy

Nasza seksualność obejmuje m.in. identyfikację płciową, seks oraz orientację seksualną. Wyrażamy ją nie tylko poprzez intymne zbliżenia, ale także specyficzne zachowania i przyjmowanie określonych ról. Bycia aseksualnym nie można się nauczyć; nie stajemy się aseksualni z konkretnego powodu, ale rodzimy się z określoną seksualnością.

Osoby aseksualne na żadnym z etapów swojego życia nie odczuwają potrzeby obcowania płciowego, jednak nawiązują oparte na głębszych uczuciach relacje i wchodzą w związki. Seks nie jest jednak ich częścią, choć może do niego dochodzić w celu zaspokojenia potrzeb drugiej osoby. Osoby o aseksualnej osobowości nie czerpią przyjemności z intymnych zbliżeń.

W zależności od indywidualnych cech charakteru oraz potrzeb ludzie aseksualni potrzebują innego rodzaju bliskości. Przytulają się, spędzają czas z osobami, które obdarzyły uczuciem, a także tworzą rodziny. W tym przypadku często nie występuje problem zazdrości oraz chęć posiadania partnera lub partnerki na wyłączność – osoby aseksualne dobrze czują się także w otwartych związkach, a kontakty intymne partnera lub partnerki z innymi osobami nie powodują u nich dyskomfortu.

Aseksualizm rodzi się wraz z człowiekiem, więc możemy o nim mówić wówczas, gdy uważana za aseksualną osoba nigdy nie odczuwała potrzeby obcowania płciowego oraz nie czerpała przyjemności ze zbliżeń, do których dochodziło. Bycie aseksualnym nie ma związku z orientacją seksualną – dotyczy zarówno osób heteroseksualnych, homoseksualnych, jak i biseksualnych. Trwa spór dotyczący tego, czy aseksualizm nie powinien zostać oficjalnie uznany za płeć. Tak naprawdę, mówienie o objawach aseksualizmu nie powinno mieć miejsca, bo aseksualizm nie jest chorobą, nie ma przyczyn zdrowotnych i nie wymaga leczenia.

Aseksualizm a sprawność seksualna

Podsumowując, aseksualizm oznacza brak popędu seksualnego, jednak nie jest równoznaczny z brakiem sprawności seksualnej. W większości przypadków osoby aseksualne są zdolne do odbywania stosunków płciowych, jednak nie są one potrzebne im w celu osiągnięcia szczęścia oraz zadowolenia z relacji z partnerem lub partnerką. Osoby aseksualne mogą wchodzić w związki z osobami tej samej lub odmiennej płci, które są oparte na m.in. wzajemnym zrozumieniu, wsparciu duchowym, a także platonicznej miłości.

Źródło: Zdrowie WPROST.pl