Czy współcześnie wykonuje się zabieg trepanacji czaszki?

Czy współcześnie wykonuje się zabieg trepanacji czaszki?

Dodano: 
Czaszka
Czaszka Źródło: Unsplash / Anne Nygård
Zabiegi wymagające wywiercenia dziury w czaszce, obecnie znane jako „trepanacja”, sięgają początków medycyny. Jak wyglądają obecnie?

Termin „trepanacja” wywodzi się ze starożytnego greckiego słowa „trypanon”, które oznacza świder lub wiertło. Chociaż istnieją pewne różnice w sposobie wykonywania trepanacji przez ludzi na przestrzeni wieków i w różnych częściach świata, podstawy pozostają niezmienione. Ta procedura wymaga wywiercenia otworu w czaszce za pomocą ostrego narzędzia.

Trepanacja czaszki dawniej

Neurochirurgia, jaką znamy dzisiaj, zaczęła się rozwijać dopiero pod koniec XIX wieku. Historycy medycyny określają wiek XVIII jako „wiek trepanacyjny”. Wynika to z faktu, że w tamtym czasie europejscy chirurdzy szczególnie zainteresowali się możliwymi zastosowaniami praktyki trepanacji.

W XVIII wieku trepanacja czaszki była jedną z form leczenia weterynaryjnego; weterynarze przeprowadzali ją ta zwierzętach domowych w celu leczenia różnych infekcji lub usuwania guzów. Przez całe stulecie lekarze stosowali trepanację w leczeniu wstrząsów mózgu i zapalenia mózgu. Jednak pod koniec XVIII wieku opinie w środowisku lekarskim były podzielone co do tego, czy zabieg ten był przydatny, czy szkodliwy.

Trepanacje były szczególnie popularne w okresie wojny secesyjnej (1861–1865). W tym czasie lekarze zalecali je do czyszczenia i leczenia ran głowy. Ostatecznie, w wyniku rozwoju medycyny trepanacja ustąpiła miejsca procedurze kraniotomii, chociaż nadal można wykonać ją w określonych przypadkach.

Kraniotomia – na czym polega?

W dzisiejszych czasach lekarze częściej wykonują kraniotomię – zabieg, w którym usuwają część czaszki, aby umożliwić dostęp do mózgu – w celu wykonania operacji mózgu. Jednak w przeciwieństwie do trepanacji, która tworzy trwałą dziurę w czaszce, nowoczesna metoda wymaga wymiany usuwanego przez chirurga odcinka kości. Kraniotomia jest procedurą, w przypadku której otwarcie czaszki jest większe niż to wykonywane podczas trepanacji. Jest początkowym etapem większości operacji neurochirurgicznych w zakresie ośrodkowego układu nerwowego. Po wykonaniu zabiegu płaty czaszki zostają przywrócone na swoje miejsce. W niektórych przypadkach, gdy konieczne jest odbarczenie mózgu na dłuższy czas nie przywraca się kości – jest to tak zwana kraniektomia.

Czytaj też:
Udar u młodego człowieka. To może się zdarzyć

Opracowała:
Źródło: Medical News Today