Związek między błonnikiem pokarmowym a depresją można częściowo wyjaśnić interakcjami jelitowo-mózgowymi, ponieważ wysunięto teorię, że zmiany w składzie jelit i mikrobioty mogą wpływać na neurotransmisję. Błonnik poprawia bogactwo i różnorodność mikroflory jelitowej.
Wyniki opublikowano w artykule „Odwrotna zależność między spożyciem błonnika pokarmowego a depresją u kobiet przed menopauzą: ogólnokrajowe badanie populacyjne” w Menopause, czasopiśmie The North American Menopause Society (NAMS).
Depresja w okresie menopauzy a błonnik w diecie
Wcześniejsze badania sugerowały już korzyści płynące ze stosowania błonnika dla zdrowia psychicznego, ale jest to pierwsze znane badanie, które sklasyfikowało ten związek u kobiet przed i po menopauzie. Obejmowało również szerszy zakres wiekowy uczestników i obejmował kobiety, które przeszły naturalną, jak również chirurgiczną menopauzę.
Badanie potwierdziło odwrotną zależność między spożyciem błonnika pokarmowego a depresją u kobiet przed menopauzą po uwzględnieniu innych zmiennych, ale nie udokumentowano żadnej istotnej różnicy u kobiet po menopauzie. Badania sugerują, że niedobór estrogenu może odgrywać rolę w wyjaśnieniu, dlaczego kobiety po menopauzie nie odnoszą tak dużych korzyści ze zwiększonej ilości błonnika pokarmowego, ponieważ estrogen wpływa na równowagę mikroorganizmów jelitowych występujących u kobiet przed menopauzą i po menopauzie.
Czytaj też:
Sposoby na post przerywany, które polecają dietetycy