W badaniu opublikowanym 3 marca w czasopiśmie Cell Metabolism badacze twierdzą, że rozbieżności w tych badaniach mogą wynikać z tego, w jaki sposób słodziki są spożywane – a ściślej mówiąc, z czym są spożywane.
Sakruloza i węglowodany
Badacze podają, że sztuczna substancja słodząca sukraloza wydaje się sama w sobie nie mieć negatywnego wpływu, ale kiedy jest spożywana z węglowodanem, wywołuje szkodliwe zmiany wrażliwości na insulinę i zmniejsza reakcję mózgu na słodki smak.
W badaniu wzięło udział 45 ochotników w wieku od 20 do 45 lat, którzy zwykle nie spożywali niskokalorycznych substancji słodzących. Wszystkie osoby miały prawidłową masę ciała i nie miały zaburzeń metabolicznych. Poza konsumpcją siedmiu napojów w laboratorium przez okres dwóch tygodni, nie wprowadzili żadnych zmian w swojej diecie ani innych nawykach. Badacze przeprowadzili badania na ochotnikach przed okresem testowania, w jego trakcie i po nim, w tym wykonując skany fMRI w celu sprawdzenia zmian w mózgu w odpowiedzi na słodkie smaki, a także innych smaków, takich jak słony i kwaśny. Zmierzyli również postrzeganie smaku i wykonali test doustnej tolerancji glukozy, aby sprawdzić wrażliwość na insulinę.
Środki słodzące spożywano jako napoje o smaku owocowym z dodatkiem sukralozy lub z dodatkiem cukru stołowego dla porównania. W grupie, która miała być grupą kontrolną: niektórzy z ochotników dodali węglowodanową maltodekstrynę do napojów z sukralozą. Naukowcy wybrali maltodekstrynę, węglowodan niesłodki, aby kontrolować kalorie cukru bez dodawania słodyczy napojowi. Zaskakujące, że ta grupa kontrolna wykazała zmiany w reakcji mózgu na słodki smak oraz wrażliwość organizmu na insulinę i metabolizm glukozy. Biorąc pod uwagę zaskakujący wynik, naukowcy dodali drugą grupę kontrolną, w której uczestnicy pili napoje z samą maltodekstryną. Nie znaleźli dowodów na to, że spożywanie napojów zawierających maltodekstrynę w ciągu siedmiu dni zmienia wrażliwość na insulinę i metabolizm glukozy.
Być może efekt wynikał z tego, że jelita generowały niedokładne wiadomości, które wysyłały do mózgu o liczbie obecnych kalorii. Jelito będzie wrażliwe na sukralozę i maltodekstrynę i zasygnalizuje, że dostępnych jest dwa razy więcej kalorii niż jest w rzeczywistości. Z czasem te nieprawidłowe wiadomości mogą wywoływać negatywne skutki, zmieniając sposób, w jaki mózg i ciało reagują na słodki smak.
Autorzy badań podkreślają, że część wcześniejszych badań sztucznych środków słodzących polegała na mieszaniu środków słodzących z jogurtem naturalnym, dodawaniu węglowodanów z jogurtu i prowadzeniu do takich samych efektów, jakie widać tutaj, jak w przypadku maltodekstryny. To może wyjaśniać, dlaczego poprzednie ustalenia dotyczące sztucznych słodzików były ze sobą w konflikcie.
Small mówi, że jej zespół rozpoczął podobne badania u nastolatków, ale zakończyli próbę wcześnie, gdy zobaczyli, że dwoje dzieci, które otrzymywały kombinację sukralozy z węglowodanami, szybko osiągnęło poziom insuliny na czczo.
„Wcześniejsze badania na szczurach wykazały, że zmiany w zdolności używania słodkiego smaku do kierowania zachowaniem mogą z czasem prowadzić do zaburzeń metabolicznych i przyrostu masy ciała. Uważamy, że jest to spowodowane zużyciem energii sztucznych środków słodzących z energią” – piszą autorzy badań.
Przyszłe badania sprawdzą, czy inne sztuczne słodziki, a także bardziej naturalne słodziki, takie jak stewia, mają takie same skutki jak sukraloza.
Czytaj też:
Czy cukier z owoców jest szkodliwy?