Sezon na szczaw tuż-tuż. Zobacz, dlaczego warto go spożywać

Sezon na szczaw tuż-tuż. Zobacz, dlaczego warto go spożywać

Dodano: 
Pęczek szczawiu
Pęczek szczawiuŹródło:Shutterstock
Szczaw może być częścią zdrowej, zbilansowanej diety ze względu na swoje imponujące korzyści zdrowotne. Co do nich należy?

Szczaw to bardzo pożywne zielone warzywo liściaste, które zbiera się późną wiosną i wczesnym latem. Można spożywać go po ugotowaniu (np. w zupie) lub na surowo (najczęściej w koktajlu warzywnym). Dowiedz się, dlaczego warto dodać go do swojego menu.

Składniki odżywcze szczawiu

  • Błonnik. Szklanka szczawiu dostarcza 4,26 gramów węglowodanów, z których prawie cały to błonnik, co czyni go bardzo sycącym i sycącym warzywem. Może być pożywnym składnikiem diety niskowęglowodanowej.
  • Białko. Porcja świeżego szczawiu to zaskakująco dobre źródło białka – 3 gramy na porcję.
  • Tłuszcz. Szczaw ma bardzo niską zawartość tłuszczu, zaledwie poniżej 1 grama na porcję.
  • Witaminy. Szczaw zawiera dużo witaminy A, witaminy C i kwasu foliowego. Dostarcza także niewielkie ilości tiaminy, ryboflawiny, niacyny, witaminy B6 i kwasu pantotenowego.
  • Minerały znajdujące się w szczawiu obejmują wapń (59 mg), żelazo (3,2 mg), magnez (137 mg), fosfor (84 mg), potas (519 mg), mangan (0,5 mg) oraz niewielkie ilości sodu, cynku, miedzi i innych niezbędnych składniki odżywcze.

Korzyści zdrowotne szczawiu

Promuje zdrowie jelit i utratę wagi

Wysoka zawartość błonnika pokarmowego znajdująca się w większości odmian szczawiu zwiększa masę pożywienia, gdy przemieszcza się przez układ pokarmowy. Zmniejsza to ryzyko stanów, takich jak zaparcia, biegunka, wzdęcia i skurcze, a także inne problemy żołądkowo-jelitowe. Rozpuszczalny błonnik pokarmowy może również pomóc obniżyć poziom cholesterolu całkowitego w organizmie, chroniąc w ten sposób zdrowie serca i zmniejszając ryzyko miażdżycy, zawału serca i udaru mózgu. Ponadto pokarmy bogate w błonnik są sycące i zapewniają uczucie sytości na dłużej, co może prowadzić do utraty wagi.

Pomaga w regulacji ciśnienia krwi

Szczaw ma bardzo wysoki poziom potasu, który jest niezbędnym minerałem dla zdrowia człowieka. Zmniejsza obciążenie układu sercowo-naczyniowego poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych i tętnic. Szczaw zawiera również wiele związków fenolowych, które mają silne działanie przeciwutleniające i wspomagają ogólny stan układu sercowo-naczyniowego.

Może pomóc w utrzymaniu zdrowia wzroku

Witamina A obficie znajdująca się w szczawiu, jest ściśle związana z poprawą wzroku i redukcją zwyrodnienia plamki żółtej i zaćmy. Beta-karoten, który jest prekursorem witaminy A, działa jako przeciwutleniacz, a w połączeniu z innymi ważnymi związkami przeciwutleniającymi w organizmie może znacznie poprawić zdrowie oczu, zwłaszcza widzenie w nocy, i zapobiegać degradacji związanej z wiekiem.

Wspiera pracę układu krwionośnego

Znaczna zawartość żelaza w szczawiu zwiększa produkcję czerwonych krwinek i zapobiega anemii z niedoboru żelaza. Żelazo jest niezbędne, aby czerwone krwinki przenosiły tlen z płuc do reszty ciała. Zwiększona cyrkulacja tlenu w całym ciele w ważnych narządach, przyspiesza porost włosów, zwiększa poziom energii i przyspiesza proces gojenia (w połączeniu z zawartością białka szczawiu).

Zwiększa odporność

Jedna szklanka szczawiu zawiera aż 106% zalecanego dziennego spożycia witaminy C. Witamina C, zwana również kwasem askorbinowym, wspiera funkcję skóry jako bariery przed patogenami i chroni przed stresem oksydacyjnym. Zawarta w szczawiu witamina A pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.

Może pomóc złagodzić choroby skóry

Liście szczawiu są używane na dwa sposoby, aby złagodzić choroby skóry. Jako suszone zioła nadają się do spożycia w formie naparu pomocnego w grzybicy i przy swędzącej skórze. Po zmieleniu świeżych liści uzyskany płyn można zastosować miejscowo na zakażony obszar, aby zmniejszyć wysypkę i podrażnienia.

Środki ostrożności

Spożywany z umiarem (w ilościach zwykle występujących w pożywieniu) szczaw jest uważany za bezpieczny. Jednak roślina ta zawiera dużą ilość kwasu szczawiowego, co potencjalnie oznacza ryzyko zatrucia szczawianami. Działania niepożądane mogą obejmować uszkodzenie nerek, wątroby i przewodu pokarmowego. Ponadto podczas gotowania nie używaj naczyń żeliwnych lub aluminiowych, ponieważ metal będzie oddziaływał z kwasem szczawiowym i spowoduje, że zioło nabierze bardzo nieprzyjemnego metalicznego smaku.

Czytaj też:
Zdrowe żywienie jest prostsze niż myślisz. Jakich zasad przestrzegać?


Czytaj też:
Dietetycy wskazują jak zwiększyć ilość błonnika w codziennej diecie. Wytypowali grupę produktów