Odra jest chorobą zakaźną, która występuje głównie w okresie dziecięcym. Wywołuje ją wirus odry (Measles virus). Choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko i w przypadku osób dorosłych ma znacznie cięższy przebieg. Częściej też dochodzi do trudnych w leczeniu powikłań.
Odra – sposoby zakażenia
Wirus odry przenosi się drogą kropelkową. Oznacza to, że przebywanie w towarzystwie osoby zakażonej zwiększy ryzyko zachorowania. Wirus odry może żyć na powierzchni przez kilka godzin. Gdy zarażone cząsteczki dostają się do powietrza i osadzają się na powierzchniach, osoba znajdująca się w pobliżu może ulec zakażeniu. Picie ze szklanki osoby zakażonej, dzielenie się sztućcami lub jedzeniem z osobą zakażoną zwiększa ryzyko infekcji.
Czytaj też:
Zatrważające dane WHO. 90 proc. ludzi na świecie oddycha skażonym powietrzem
Odra – objawy
Charakterystycznym objawem odry jest wysypka, która najpierw występuje w obrębie głowy, a później rozprzestrzenia się na całe ciało. Pojawia się między trzecią a piątą dobą od momentu kontaktu z wirusem. Są to swędzące, czerwone guzki, które zlewają się w wielkie plamy.
Oprócz wysypki pojawiają się także inne objawy:
-
męczący kaszel,
-
gorączka,
-
czerwone oczy,
-
wrażliwość na światło (światłowstręt),
-
bóle mięśni,
-
katar,
-
ból gardła,
-
białe plamki w jamie ustnej.
Odra – diagnoza
Lekarz może potwierdzić odrę poprzez zbadanie wysypki skórnej i sprawdzenie objawów charakterystycznych dla tej choroby, takich jak białe plamki w jamie ustnej, gorączka, kaszel i ból gardła. Jeśli nie można potwierdzić diagnozy na podstawie obserwacji, lekarz może zlecić badanie krwi w celu wykrycia wirusa odry.
Czytaj też:
AZS u dzieci - jak bardzo ważna jest pielęgnacja skóry atopowej?
Odra – leczenie
Leczenie odry opiera się przede wszystkim na zwalczaniu objawów. Chorzy otrzymują leki przeciwgorączkowe i przeciwkaszlowe. Przez cały czas trwania choroby należy odpoczywać, najlepiej w zaciemnionym pomieszczeniu ze względu na światłowstręt. Jak przy każdej, innej chorobie ogromne znaczenie ma nawadnianie organizmu. Osoba zakażona powinna unikać kontaktu z innymi ludźmi, by zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia wirusa.
Odra – czynniki ryzyka
Odra występuje głównie u nieszczepionych dzieci. Niektórzy rodzice nie chcą szczepić swoich dzieci z obawy, że szczepionki będą miały niekorzystny wpływ na ich zdrowie. Większość dzieci i dorosłych, którzy otrzymują szczepionkę przeciw odrze, nie odczuwa skutków ubocznych. Liczne badania dowiodły też, że szczepienie przeciwko odrze nie powoduje autyzmu – jest to jeden z głównych argumentów „ruchów antyszczepionkowych”.
Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest również niedobór witaminy A.
Odra – powikłania
Wykonywanie szczepień przeciwko odrze jest niezwykle ważne, ponieważ choroba ta powoduje bardzo ciężkie powikłania. Może dojść do zapalenia płuc, zapalenia ucha środkowego czy zapalenia mózgu. Ryzyko powikłań jest większe u dzieci i dorosłych z osłabionym układem odpornościowym.
Po wyzdrowieniu nabywa się odporność na całe życie. Niemożliwe jest więc ponowne zachorowanie na odrę.