W naszej odległej przeszłości ewolucyjnej stres związany z ucieczką przed drapieżnikiem lub walką z rywalem pomagał nam utrzymać się przy życiu. Jednak we współczesnym świecie bezpośrednie psychologiczne i fizjologiczne skutki stresu w sytuacjach, takich jak egzamin, rozmowa kwalifikacyjna lub pierwsza randka, mogą przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. Co więcej, chroniczny stres wiąże się z gorszym zdrowiem fizycznym i psychicznym. Na szczęście, w przeciwieństwie do innych zwierząt, ludzie mogą opracować strategie poznawcze w celu ograniczenia subiektywnych doświadczeń związanych ze stresem.
Badanie nad stresem w Yale Stress Center
Aby dowiedzieć się więcej o neuronowych korelacjach stresu, dr Elizabeth Goldfarb, naukowiec z Yale Stress Center i jej zespół wykorzystali funkcjonalne obrazowanie rezonansu magnetycznego (fMRI) do skanowania mózgu 60 ochotników. Przyglądali się oni zestawom zdjęć wywołujących stres, neutralnych lub relaksujących. Po obejrzeniu każdego zestawu zdjęć naukowcy poprosili uczestników o naciśnięcie przycisków, aby ocenić, jak bardzo się stresują w skali od 1 do 9 (1 dla braku stresu, 9 dla skrajnego stresu). Raport pojawił się w czasopiśmie Nature Communications.
Naukowcy odkryli dwie odrębne sieci regionów mózgu skoncentrowanych na hipokampie, które stały się mniej lub bardziej połączone, w zależności od poziomu stresu uczestników. Hipokamp jest strukturą o kształcie konika morskiego, znajdująca się głęboko w płacie skroniowym wewnątrz obu półkuli mózgu. Odgrywa kluczową rolę w emocjach i pamięci. Praca sugeruje, że sieci mózgowe związane z pamięcią można wykorzystać, aby stworzyć bardziej odporną reakcję emocjonalną na stres. Dobre wspomnienia mogą łagodzić reakcje emocjonalne i przyczyniać się do redukcji stresu.