Czy to prawda, że systemy do ciągłego monitorowania glikemii nie tylko monitorują glikemię, ale też działają jak lek – ich stosowanie przyczynia się do poprawy leczenia?
O nowoczesnych systemach monitorowania glikemii z pełną świadomością można powiedzieć, że nie tylko monitorują glikemię, ale też są lekiem. Glukometr, który odchodzi do lamusa, dawał możliwość punktowego sprawdzenia poziomu glikemii, pacjent nie wiedział, jaki jest poziom glikemii przed ani po pomiarze. Wprowadzenie systemu monitorowania glikemii przez skanowanie to duży skok cywilizacyjny, gdyż pacjent widzi też trendy zmian w glikemii, czy rośnie ona czy spada. Stał się też systemem edukacyjnym: pacjent wie, jak działa na niego np. wysiłek fizyczny, zjedzony posiłek. Niebawem ten system ma być częściowo refundowany dla pacjentów dorosłych. Pozwala to na lepsze wyrównanie glikemii, zapobiega ostrym, ale też w przyszłości przewlekłym powikłaniom glikemii.
Ten system nie w pełni sprawdza się jednak u pacjentów z nieświadomością hipoglikemii. Nie odczuwają oni objawów zapowiadających hipoglikemii, a skoro nie odczuwają, to nie zmierzą sobie też w odpowiednim czasie poziomu glikemii. Jedynie system monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym na to pozwala: co 5 minut generuje on poziom glikemii, pokazuje trendy zmian. Dodatkowo jest on połączony z osobistą pompą insulinową – pompa dostaje informację o tym, jaki jest poziom glikemii. Gdy za bardzo się on obniża, pompa insulinowa zintegrowana z systemem monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym zatrzymuje podaż insuliny. Oprócz tego, że monitoruje glikemię, w połączeniu z pompą insulinową staje się lekiem lub zapobiega szczególnie ciężkim hipoglikemiom.
W populacji pediatrycznej dzięki tym systemom, które są refundowane do 26 roku życia, jak również dzięki stosowaniu osobistych pomp insulinowych udało się całkowicie wyeliminować ciężkie hipoglikemie. W naszych udziałach szpitalnych nie mamy już dzieci, które przywozi pogotowie z powodu ciężkiej hipoglikemii.
Zabiegamy o refundację systemów do ciągłego monitorowania glikemii u pacjentów powyżej 26. roku życia. Pompa insulinowa zatrzymuje podawanie insuliny, gdy poziom hipoglikemii się obniża. Jakość życia pacjenta znacznie wzrasta, spada u niego lęk przed hipoglikemią, a ten lęk to największa przyczyna braku wyrównania cukrzycy: pacjenci, który przechodzą ciężką glikemię, opowiadają, że czuli się, jakby przechodzili śmierć kliniczną. Dlatego później starają się utrzymywać poziom glikemii powyżej normy, jest to przyczynek do pojawienia się w przyszłości powikłań.
Zabiegamy u ministra zdrowia, by nasi pacjenci wchodząc w dorosłe życie mieli możliwość stosowania nowoczesnych technologii, co jest prewencją ostrych, ale też przewlekłych powikłań.
Dla jakiej grupy pacjentów ten system byłby optymalny?
Dla pacjentów z nieświadomością hipoglikemii, stosujących osobiste pompy insulinowe: bardzo nam zależy przede wszystkim na przedłużeniu możliwości ich stosowania. To są pacjenci bardzo dobrze wyrównani. Tylko system monitorowania w czasie rzeczywistym, połączony z osobista pompą insulinową, daje możliwość tak dobrego monitorowania cukrzycy. Żaden inny nie pozwoli pacjentom tak dobrze wyrównać cukrzycy.
Czy ma Pani nadzieję, że systemy monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym, dostępne dziś do 26. roku życia, będą też dostępne dla starszych pacjentów?
Jestem w 100 procentach przekonana, że tak się stanie. Współpracuję z panem ministrem Miłkowskim od lat, widzę jego ogromne zrozumienie tego problemu. Mówimy o niewielkiej grupie pacjentów powyżej 26. roku życia, którzy do tej pory mieli możliwość refundacji.
Czytaj też:
„Kosmiczne technologie” w leczeniu cukrzycy. Debata Wprost z wiceministrem Miłkowskim