Wirus HSV-1. Jakie daje objawy?
Objawy opryszczki wargowej nie są trudne do rozpoznania i niemal każda z osób dorosłych doskonale je zna. Choć pojawienie się opryszczki u większości osób powoduje jedynie nieprzyjemne swędzenie i pieczenie, to w skrajnych przypadkach może okazać się bardzo niebezpieczne dla zdrowia np. noworodków.
Co to jest opryszczka?
Opryszczka wargowa (wirus HSV-1), nazywana także „zimnem”, często atakuje w okresie wiosennego i jesiennego przesilenia. Wirus, który raz wniknie do organizmu, po wyleczeniu objawów zakażenia, czyli bolesnych pęcherzyków tworzących się najczęściej na wargach, przechodzi w stadium uśpienia i uaktywnia się ponownie w momencie osłabienia organizmu lub nagłego wyziębienia. Opryszczka wargowa, czyli opryszczka typu 1, atakuje okolicę ust, nosa, brody, błony śluzowe jamy ustnej oraz może zostać przeniesiona na błony śluzowe oka. Wirus HSV-2, czyli opryszczka typu 2, pojawia się w okolicy narządów płciowych. Istnieje niewielkie ryzyko przeniesienia opryszczki wargowej na okolice intymne np. podczas seksu oralnego.
Opryszczka – przyczyny
Najczęściej wirus atakuje nas w okresie osłabienia spowodowanego np. przeziębieniem, jednak może uaktywnić się także pod wpływem działania innych czynników m.in.:
-
przegrzania organizmu,
-
zmian hormonalnych przed miesiączką i w czasie owulacji,
-
silnego stresu,
-
przemęczenia,
- nagłej zmiany temperatury otoczenia.
Wirusem możemy się łatwo zarazić przez kontakt z osobą chorą np. przez pocałunek oraz korzystanie z tych samych ręczników, sztućców, a także innych przedmiotów, które miały kontakt z ustami chorego. Osoby, u których występuje opryszczka, powinny unikać korzystania ze wspólnych ręczników przeznaczonych do osuszania rąk, dbać o higienę dłoni i unikać dotykania opryszczki.
Opryszczka – objawy
Pierwszym objawem tego, że zaatakował nas wirus HSV-1 jest nieprzyjemne uczucie swędzenia i pieczenia okolicy ust. Następnie zaczynają pojawiać się małe, wypełnione płynem pęcherzyki, które tworzą większe lub mniejsze skupiska. Treść surowicza, która znajduje się w stopniowo pękających i zasychających pęcherzykach, powoduje przenoszenie wirusa, więc nie należy dotykać dłońmi zmiany na wardze, zdrapywać strupków oraz przebijać pęcherzyków.
Objawy opryszczki utrzymują się kilka dni, choć w niektórych przypadkach mogą dokuczać przez dłuższy czas. Dzieje się tak przede wszystkim w przypadku osłabionej odporności oraz w sytuacji, gdy często dotykamy opryszczki.
Opryszczka leczenie
W większości przypadków wirus HSV-1 nie wymaga specjalistycznego leczenia. Pomocne w tym przypadku okazują się przede wszystkim zastosowane już przy pierwszych objawach zakażenia, działające miejscowo maści na opryszczkę. Można też zdecydować się na stosowanie doustnych leków o działaniu przeciwwirusowym, które pozwalają szybciej pozbyć się uciążliwych objawów opryszczki. Do smarowania zmian różnymi maściami na opryszczkę najlepiej stosować np. patyczki kosmetyczne lub waciki, które pozwolą uniknąć bezpośredniego dotykania powstałych na wargach pęcherzyków. Opryszczkę łatwo możemy przenieść np. na błony śluzowe nosa oraz oka, dlatego zawsze należy umyć ręce po nałożeniu na opryszczkę maści i unikać dotykania zmian. Rozdrapywanie opryszczki, wyciskanie pęcherzyków z płynem surowiczym oraz zdrapywanie strupków może skutkować powstawaniem blizn i powodować wtórne zakażenia.
Domowe sposoby na opryszczkę
Domowe sposoby leczenia opryszczki nie zawsze okazują się skuteczne, jednak warto je wypróbować w sytuacji, gdy nie mamy w apteczce leku na opryszczkę. Zanim przystąpimy do leczenia opryszczki domowymi sposobami, musimy zadbać o higienę rąk przed i po kontakcie z miejscem zakażenia.
Domowe sposoby na opryszczkę są najskuteczniejsze na samym początku choroby. Zastosowane zaraz po wystąpieniu pierwszych objawów, czyli dokuczliwego swędzenia i pieczenia, pozwalają skrócić czas trwania opryszczki oraz zapobiec jej przenoszeniu w inne miejsca.
W leczeniu opryszczki doskonale sprawdza się czosnek i cebula, które mają właściwości niszczące wirusy i bakterie. Zmiany możemy także smarować:
-
maścią cynkową,
-
wodą utlenioną,
-
naparem z rumianku, goździków, tymianku lub szałwii
- i olejkiem z drzewa herbacianego.