AIDS wciąż zbiera żniwo. Oto, co warto wiedzieć o tej chorobie

HIV, AIDS: objawy

Zakażenie HIV przebiega w trzech etapach. Bez leczenia stan pacjenta z czasem pogarsza się aż do całkowitego wykończenia układu odpornościowego. Objawy są zatem zależne od etapu.

Etap I: ostre objawy zakażenia wirusem HIV

Zwykle zakażeni nie wiedzą od razu, że mają HIV. Objawy mogą wystąpić w ciągu 2 do 6 tygodni od zakażenia. Układ odpornościowy właśnie w tym czasie podejmuje intensywną walkę z wirusem, co nosi miano ostrego zespołu retrowirusowego lub pierwotnej infekcji HIV. Objawy są podobne do tych, z którymi możemy mieć do czynienia w przebiegu innych chorób wirusowych i często są porównywane z objawami grypy. Zwykle trwają tydzień lub dwa. Wczesne objawy HIV to:

• ból głowy
• zmęczenie
• ból mięśni
• ból gardła
• powiększone węzły chłonne
• czerwona nieswędząca wysypka występująca zwykle na tułowiu
• gorączka.

II etap: przewlekłe zakażenie

Kiedy twój układ odpornościowy przegrywa walkę z HIV, objawy grypopodobne ustępują, jednak komórki CD4 T wciąż indukują odpowiedź twojego układu odpornościowego. Na tym etapie nieleczony HIV zabija komórki CD4 i niszczy układ odpornościowy. Liczbę komórek należy sprawdzić w badaniu krwi – bez właściwego leczenia spadek liczby komórek CD4 wywoła wzmożoną podatność na szereg infekcji i chorób. Większość osób nie doświadcza objawów, które mogą zobaczyć lub poczuć, a przez to nie zdawać sobie sprawy z zakażenia i przekazywać HIV dalej.

III etap: objawy AIDS

AIDS to zaawansowany etap zakażenia HIV. Do doświadczania tego zespołu chorób dochodzi zwykle, gdy liczba komórek T CD4 spada poniżej 200, a układ odpornościowy jest poważnie uszkodzony. Jeśli wcześniej nie wiedziałeś, że jesteś zarażony HIV, możesz to sobie uświadomić po wystąpieniu niektórych z następujących objawów:

• przewlekłe zmęczenie
• powiększenie węzłów chłonnych na szyi lub w pachwinie
• gorączka trwająca dłużej niż 10 dni
• nocne poty
• utrata wagi bez wyraźnego powodu
• fioletowe plamy na skórze, które nie znikają
• duszność
• ciężka, przewlekła biegunka
• zakażenia grzybicze w jamie ustnej, gardle, a u kobiet w pochwie
• siniaki lub krwawienia bez wyraźnej przyczyny.

Osoby z AIDS, które nie przyjmują leków, żyją do 3 lat, jeśli nie zaczną się leczyć, jednak HIV można nadal leczyć na tym etapie.

Test na HIV

Badanie pod kątem HIV można wykonać anonimowo w specjalnych punktach konsultacyjno-diagnostycznych. Są to badania przesiewowe, które nie wykrywają samego wirusa, ale przeciwciała, które wytwarza organizm w odpowiedzi na zakażenie. Najlepiej wykonać takie badanie po okresie pełnej inkubacji wirusa, czyli po pełnych 12 tygodniach od sytuacji ryzykownej. Wynik można otrzymać nawet 30 minut po przeprowadzeniu testu. Ujemny wynik testu po tym czasie nie wymaga potwierdzenia. Test może jednak dać wynik fałszywie dodatni, który może być spowodowany m.in. zażywaniem określonych leków, dlatego dodatni wynik testu na HIV zawsze wymaga dodatkowego testu potwierdzającego.

HIV, AIDS: leczenie. Terapia antyretrowirusowa

Środki stosowane w leczeniu HIV nazywane są lekami przeciwretrowirusowymi. Istnieją różne typy leków i każdy z nich zwalcza wirusa w organizmie w nieco inny sposób.

Badania pokazują, że połączenie kilku substancji leczniczych jest najlepszym sposobem uzyskania kontroli nad HIV i zmniejszenia ryzyka, że wirus uodporni się na leczenie. To, które leki przepisuje lekarz, zależy od innych schorzeń, a także od tego, jak dobrze działa twój układ odpornościow. Możesz również potrzebować leków na problemy zdrowotne spowodowane przez HIV lub z nim związane.

HIV, terapia antyretrowirusowa. Skutki uboczne

Leki ARV mogą mieć skutki uboczne, chociaż nowsze leki zwykle nie przyczyniają się do nich w dużym stopniu. Możesz doświadczyć problemów przez krótki czas. Mogą to być:

• mdłości lub wymioty
• biegunka
• zmęczenie
• zawroty głowy
• wysypki skórne
• problemy ze snem.

Często skutki uboczne ustępują, gdy organizm dostosuje się do leku. Jeśli jakiś efekt uboczny jest uciążliwy, poinformuj swojego lekarza, że masz mocne kłopoty. Lekarz podejmie wtedy właściwe działania. Ale pod żadnym pozorem nie możesz przestać zażywać leków.