Jedna z najgroźniejszych roślin w Polsce znów w pełnym rozkwicie. Jak ją rozpoznać?

Barszcz Sosnowskiego to uprawiana niegdyś roślina pastewna, która okazała się na tyle poważnym zagrożeniem, że zaprzestano jej wysiewu. Niestety, próby wyeliminowania barszczu Sosnowskiego nie przyniosły oczekiwanych rezultatów – zarówno opryski, jak i wycinka nie spowodowały wyplenienia tego „chwastu”. Dlaczego powoduje zagrożenie?

Barszcz Sosnowskiego – poparzenia

Barszcz Sosnowskiego ma bardzo niebezpieczny sok, który powoduje oparzenia. Znajdują się w nim furanokumaryny, które łatwo łączą się z DNA, powodując obumieranie komórek. Bezpośredni kontakt z sokiem często powoduje zaczerwienienie, pieczenie i świąd, ale objawy te bardzo łatwo zbagatelizować. Gdy do skóry docierają promienie UV dochodzi do silnej reakcji, która kończy się bolesnym poparzeniem. Powstają pęcherze i dochodzi do bardzo intensywnego pieczenia. Objawy te mogą wystąpić 30 minut po kontakcie z rośliną, a nawet 2 godziny później. Pojawiają się bolesne rany, które bardzo trudno się goją.

Roślina może być także niebezpieczne dla naszych dróg oddechowych, oczu i skóry. W upalne dni niebezpieczne związki przenoszą się drogą lotną, dlatego też samo przebywanie w pobliżu barszczu Sosnowskiego może skończyć się poparzeniem dróg oddechowych, skóry, nudnościami i wymiotami. Należy więc uważać przede wszystkim na dzieci, które mogą nie mieć świadomości, jak groźna jest roślina.

Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego?

Barszcz Sosnowskiego to zielona roślina, która osiąga imponujące rozmiary – wysokość do kilku metrów, średnicę liści nawet do 1,5 metra, a średnicę kwiatostanów do pół metra. Ma charakterystyczne, zebrane w baldach kwiaty (podobne kształtem do kwiatostanów kopru), które w czerwcu oraz w lipcu pokrywają się białymi kwiatami. Łodyga, liście i składające się na baldach baldaszki pokryte są jakby włoskami. Podobny do barszczu Sosnowskiego, jednak dużo mniejszy jest spotykany m.in. na łąkach barszcz zwyczajny, który nie zagraża zdrowiu.