Choroba oparzeniowa doprowadziła do śmierci 8-letniego Kamila

Chłopiec przed Wielkanocą trafił na OIMOM w Katowicach w tragicznym stanie, od tego czasu każdego dnia walczył o życie. 8-letnie dziecko maltretowane przez ojczyma miało na ciele liczne poparzenia oraz złamania. Wcześniej szpital wydał oświadczenie dotyczące jego zdrowia. "Problemem jest choroba oparzeniowa, czyli reakcja zapalna organizmu na uraz oparzeniowy"- można przeczytać w opublikowanym komunikacie.

Dzisiaj (08.05.2023 r.) Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka przekazało informację, że chłopczyk nie żyje. "Bezpośrednią przyczyną śmierci chłopca była postępująca niewydolność wielonarządowa. Doprowadziła do niej poważna choroba oparzeniowa i ciężkie zakażenie całego organizmu, spowodowane rozległymi, długo nie leczonymi ranami oparzeniowymi. Kamilek przez cały czas pobytu w szpitalu był głęboko nieprzytomny. Nie zdawał sobie świadomości gdzie jest ani co go spotkało. Ani przez chwilę nie cierpiał" – brzmi komunikat.

Czym jest choroba oparzeniowa?

Choroba oparzeniowa dotyczy zmian ogólnych i miejscowych na ciele wywołanych przez ranę oparzeniową (zazwyczaj 3 stopnia). Taka rana niejednokrotnie ulega zakażeniu, co może skutkować zespołem uogólnionej reakcji zapalnej SIRS (ang. Systemic Inflammatory Response Syndrome), a także zaburzeniami metabolizmu.

Choroba ta wywołana jest przez ból oraz utratę osocza krwi, a także zatrucie organizmu – jest ono następstwem wchłaniania produktów z rozpadu białka tkankowego. W trakcie choroby uszkodzona zostaje nie tylko skóra i tkanki, ale następuje też zaburzenie funkcji wszystkich narządów (są one proporcjonalne do rozmiaru i głębokości oparzenia). Prowadzone jest wtedy leczenie wielokierunkowe.

Jaki jest przebieg choroby oparzeniowej?

Przebieg choroby oparzeniowej zależy od kilku czynników:

• rozległości i głębokości oparzenia,
• wieku chorego,
• wcześniejszego stanu jego zdrowia.

Choroba oparzeniowa rozwija się jedynie w przypadku ciężkich oparzeń i przebiega w trzech okresach. Pierwszy z nich to 

(trwa pierwsze 2-3 doby). Jest to wstrząs hipowolemiczny, którego przyczyną jest gwałtowna przepuszczalność naczyń włosowatych, a także przemieszczenie się osocza z łożyska naczyniowego do tkanek oparzonych.

Później następuje okres katabolizmu (trwa od kilku dni do kilku tygodni) i charakteryzuje się głębokimi zaburzenia metabolicznymi. Następuje wtedy utrata masy ciała, brak łaknienia i okres wyniszczenia. Pojawia się między innymi narastająca niedokrwistość, gorączka, zakażenie i ropienie rany oparzeniowe.

Kolejny to okres anabolizmu, czyli odnowy (trwa ponad 4 tygodnie). Przebiega on bez powikłań, jeśli rozległość oparzenia jest niewielka i niezakażona. W przypadku zakażenia, które zazwyczaj ma miejsce, pogłębiają się zmiany, które można zaobserwować w okresie katabolizmu i choroba oparzeniowa zaczyna przeradzać się w przewlekłą chorobę wyniszczającą.

Skutki choroby oparzeniowej

Konsekwencją choroby oparzeniowej może być wstrząs hipowolemiczny, czyli nagły kliniczny stan zagrożenia życia. Dochodzi wtedy do gwałtownego spadku ciśnienia, a w konsekwencji – niedotlenienia narządów. Istnieje także duże ryzyko zakażenia, ponieważ skóra (ochronna bariera mechaniczna) ulega zniszczeniu. Podczas choroby oparzeniowej łatwo może dojść do sepsy, która jest najczęstszą przyczyną śmierci oparzonych.