Napięcie karku to jeden z objawów stanów lękowych. Jak rozpoznać to zaburzenie?

Stany lękowe, określane też jako zaburzenia lękowe, należą do najczęstszych problemów zdrowotnych współczesnych czasów. Szacuje się, że dotykają około 10-20 procent populacji. Występują zwłaszcza u ludzi wrażliwych, którzy mocniej wszystko przeżywają i analizują. Objawiają się nawracającymi lękami, które nie mają najczęściej racjonalnego podłoża, nerwicą, fobiami i zaburzeniami kondycji psychicznej, w tym depresją. Czynników, które mogą je powodować, jest wiele. Wymienia się wśród nich przeżycia z dzieciństwa oraz okresu dorastania, ale też związane z dorosłym życiem. Zaburzenia mogę pojawić się, jako rekcja na niestabilną sytuację rodzinną, zawodową czy finansową. Może to być również odpowiedź organizmu na obawę przed i zmianami w życiu. W niektórych przypadkach bierze się też pod uwagę czynniki genetyczne. Zdarza się, że objawy stanów lękowych są bagatelizowane lub przypisywane innym schorzeniom. Jeśli jednak są na tyle silne, że utrudniają normalne funkcjonowanie, nie powinno się ich lekceważyć.

Napięcie karku jako objaw stanów lękowych

Lęk jest naturalną odpowiedzią organizmu na zwiększony poziom stresu i poczucie zagrożenia. Organizm w naturalny sposób broni się tak przed stresującym czynnikiem i dlatego wysyła o sygnały. Związane są nie tylko z obniżonym nastrojem, czy nienaturalnym pobudzeniem, ale również z odczuciami fizycznymi. Należy do nich wzmożone napięcie mięśniowe, które odczuwane jest najmocniej w okolicach karku. Towarzyszą mu często zawroty i bóle głowy, a nawet omdlenia.

Inne objawy zaburzeń lękowych

Wyróżnia się wiele rodzajów zaburzeń lękowych. Do charakterystycznych objawów, oprócz już wymienionych, należą:

• nieuzasadnione odczuwanie lęku,
• ciągłe zamartwianie się,
• ataki paniki,
• poczucie przytłoczenia,
• wycofanie społeczne
• mrowienie w okolicach brzucha,
• pocenie się rąk,
• kołatanie serca,
• bezsenność.

Rozpoznanie i leczenie stanów lękowych

Niepokojące objawy należy zgłosić najpierw lekarzowi interniście, który w razie potrzeby kieruje do psychologa lub psychiatry. Diagnoza stawiana jest na podstawie wywiadu oraz przeprowadzonych testów. Jeśli lęk pojawia się często i obniża jakość życia, wymaga leczenia. Skuteczną metodą jest psychoterapia, która polega na dotarciu do przyczyn lęku i zmianie wyuczonych zachowań. Dodatkową metodą leczenia może być również farmakoterapia z wykorzystaniem leków przeciwlękowych i przeciwdepresyjnych.

Źródła:

• Anna Nitka-Siemińska, Zaburzenia lękowe — charakterystyka i zasady leczenia, Forum Medycyny Rodzinnej 2014,
  
• zdrowie WPROST.pl