Cukier w dzisiejszym systemie żywności jest jednym z najczęstszych składników żywności przetworzonej. Często opisywany jest jako uzależniający. Ponieważ cukier rafinowany stał się powszechnie dostępny w Stanach Zjednoczonych, średnie spożycie na osobę w tym kraju wzrosło 10 razy, do ponad 45 kilogramów rocznie. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) szacują, że ludzie w Stanach Zjednoczonych czerpią obecnie około 14 proc. dziennych kalorii z dodatku cukru. Tak wysokie wskaźniki konsumpcji są niepokojące, biorąc pod uwagę związek cukru z cukrzycą typu 2 i otyłością, które rosną w świecie zachodnim.
Połączenie jelit i mózgu
Teraz naukowcy z Columbia University w Nowym Jorku zidentyfikowali niektóre mechanizmy mózgowe odpowiedzialne za konsumpcję cukru. Odkrycia są dostępne w czasopiśmie Nature. Zespół rozpoczął od podawania cukru bezpośrednio do jelit, całkowicie omijając receptory smaku. Istnieje dobrze znane połączenie jelita i mózgu, zwane osią jelito-mózg. Na przykład widzenie i wąchanie jedzenia powoduje, że jelito wydziela płyny trawienne. Wydaje się, że istnieje podobne powiązanie z cukrem. Kiedy naukowcy podali myszom cukier bezpośrednio do jelit, obszar ich mózgu rozjaśnił się aktywnością. Ten obszar, zwany jądrem ogonowym pojedynczego przewodu, jest częścią pnia mózgu, jedną z najbardziej prymitywnych części mózgu, która reguluje podstawowe procesy, takie jak oddychanie i tętno. „Coś transmitowało sygnał wskazujący na obecność cukru z jelit do mózgu” – wyjaśnił dr Alexander Sisti, współautor artykułu.
Odkrycie tego wyspecjalizowanego układu jelitowo-mózgowego, który reaguje na cukier, może utorować drogę słodzikom, które nie tylko oszukują nasz język, ale także mózg. Mogą pobudzić rozwój bardziej skutecznych strategii ograniczenia naszego niepohamowanego pragnienia słodyczy, z wytworzeniem substytutów cukru włącznie.
Czytaj też:
Cukrzyca a koronawirus – co warto wiedzieć