Morfologia krwi. Czym są monocyty?

Monocyty to największe z krwinek; zaliczane są one do białych krwinek krwi i stanowią około 3-8% wszystkich leukocytów w organizmie zdrowego człowieka. Zarówno zwiększenie liczby monocytów, jak i jej obniżenie może świadczyć o poważnych schorzeniach.

Co to są monocyty?

Monocyty to jeden z rodzajów białych krwinek. To największe komórki krwi, które zaliczane są agranulocytów, a ich najważniejszym zadaniem jest regulowanie pracy układu immunologicznego. Monocyty produkowane są w szpiku kostnym (powstają z komórek macierzystych), a następnie trafiają do krwi i poszczególnych narządów ludzkiego organizmu, gdzie przeobrażają się w makrofagi. Co to oznacza? Makrofagi to duże komórki układu immunologicznego, które cechuje zdolność do fagocytozy oraz unieszkodliwiania, m.in. za pomocą enzymów, komórek atakujących nas drobnoustrojów i nie tylko. Makrofagi degradują także obumarłe komórki organizmu oraz inne pozostałości komórkowe. W sporym uproszczeniu – makrofagi to komórki żerne, które przeprowadzają fagocytozę oraz produkują mediatory odpowiedzi immunologicznej. Monocyty okazują się niezwykle skuteczne w pełnieniu swoich funkcji, a w momencie, gdy zaatakują nasz chorobotwórcze drobnoustroje, mogą bez problemu przemieszczać się po całym organizmie, przekraczając błony komórkowe i docierając w miejsce, gdzie zainicjowana została odpowiedź immunologiczna.

Monocyty – normy

Do oceny ilości monocytów nie wystarczy zwykła morfologia. W tym celu służy morfologia krwi z rozmazem, która zwykle zlecana jest przez lekarza w momencie podejrzenia toczącego się w organizmie stanu zapalnego lub niepokojących wyników podstawowego badania krwi. Wyniki badania krwi mogą wskazywać na wiele różnych schorzeń, jednak nie pozwalają dokładnie ocenić, gdzie toczy się stan zapalny, dlatego konieczne jest także wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych m.in. badań USG jamy brzusznej.

Norma monocytów (MONO) dla osób dorosłych to od 3-8% (niektóre laboratoria stosują własne normy np. od 4-8%). Czasami wynik badania krwi z rozmazem uwzględnia liczbową wartość monocytów i wówczas norma wynosi od 300 do 800 monocytów na mikrolitr krwi. W celu uniknięcia zbędnego stresu podczas samodzielnej interpretacji wyników warto wcześniej zapoznać się z obowiązującymi w naszym laboratorium normami, bo mogą się one różnić od tych, które podawane są np. w literaturze medycznej lub na stronach internetowych.

Podwyższone monocyty – o czym mogą świadczyć?

Podwyższone monocyty (monocytoza) zwykle świadczą o infekcjach bakteryjnych oraz wirusowych i są wynikiem ich zwalczania, jednak mogą też być pierwszym z sygnałów, że w naszym organizmie toczy się poważna choroba. Podwyższone monocyty obserwowane są w przypadku, m.in.:

• mononukleozy,
  
• schorzeń wątroby,
  
• schorzeń jelit,
  
• schorzeń nowotworowych (białaczka, ziarnica złośliwa).

Monocytoza może wystąpić także w wyniku przewlekłego stresu, przyjmowania leków steroidowych oraz być wynikiem usunięcia śledziony, gdzie gromadzona jest znaczna część występujących w organizmie monocytów. Brak „magazynu” w postaci śledziony sprawia, że we krwi znajduje się zwiększona liczba monocytów pomimo braku odpowiedzi immunologicznej w postaci drobnoustrojów lub komórek nowotworowych.

Monocyty poniżej normy – o czym mogą świadczyć?

Niski poziom białych krwinek może świadczyć o różnych schorzeniach. W przypadku obniżonego poziomu monocytów mamy do czynienia z monocytopenią, która uważana jest za objaw niektórych chorób zakaźnych, a także jeden z objawów anemii aplastycznej, którą wywołują nieprawidłowo funkcjonujące komórki szpiku kostnego.