Jak zachęcić dziecko do aktywności fizycznej? Naukowcy mają prostą radę

Entuzjazm dla aktywności fizycznej i ćwiczeń najczęściej łączył się w myślach dzieci z rodzicielstwem, które promuje swobodę ruchów, bierze pod uwagę zainteresowania, oferuje możliwości hobby i uczestniczy w ćwiczeniach z dzieckiem. Entuzjazm dzieci do ćwiczeń został zwiększony przez postawę rodzicielską, która wykazała akceptację okazjonalnego braku motywacji dziecka. Kontrola rodzicielska, oznaczająca różne stopnie przymusu i ignorowanie roli dziecka w podejmowaniu decyzji związanych z ćwiczeniami, była postrzegana jako niepożądany i zmniejszony entuzjazm do ćwiczeń.

Dzieci w wieku od 7 do 10 lat mają wyraźne rozróżnienie między rodzicielstwem, które zwiększa i zmniejsza motywację do ćwiczeń.

„Na przykład silna, publiczna i jawna zachęta w czasie turniejów i gier była w niektórych przypadkach postrzegana jako zawstydzająca, a nawet wstydliwa” – wyjaśnia Arto Laukkanen, doktorant. „Ponadto niedocenianie i ignorowanie chwilowego zaprzestania motywacji do ćwiczeń było na przykład postrzegane jako kontrolowanie i zmniejszanie entuzjazmu do ćwiczeń”.

Przymus nie pomaga. Jak wzbudzić entuzjazm?

Jednak w wywiadach podkreślono również doświadczenia, w których silne wskazówki i instrukcje rodziców były postrzegane jako akceptowalne i zwiększające entuzjazm do ćwiczeń.

„Dzieci zwróciły uwagę na sytuacje, w których działania rodziców początkowo wydawały się dominujące i surowe” – mówi Laukkanen. „Powszechne doświadczanie takich sytuacji pozytywnie i wzmacnianie motywacji do ćwiczeń polegało na tym, że rodzic uczestniczył w zajęciach z dzieckiem. Po drugie, rodzice ci wyczuwali granicę między przymusem a akceptowalnym prowadzeniem w umyśle dziecka”.

Ograniczanie czasu przed ekranem pod pozorem ćwiczeń pobudza entuzjazm do ćwiczeń.

Bardzo typowe nieprzyjemne doświadczenie dla dzieci związane było z ograniczeniem czasu przed ekranem i związanym z nim poleceniem, że dziecko powinno wyjść na ćwiczenia.

„Jest to bardzo sprzeczne, ponieważ rodzice starają się zadbać o czas przed ekranem dla dzieci i odpowiedni poziom ćwiczeń, ale jednocześnie mogą przyczyniać się do wyobcowania z ćwiczeń” – mówi Laukkanen. „Być może ćwiczenia nie powinny być sprzeczne z czasem spędzanym przed ekranem, ale należy starać się zorganizować dla nich niezależną przestrzeń w życiu codziennym”.

Niektóre doświadczenia dzieci były odwrotne. Niektórzy uważali, że mają nieskończenie elastyczne i luźne granice czasu na elektronikę.

„Niezależne ograniczanie czasu na ekranie może być trudne, szczególnie dla dzieci”, mówi Laukkanen. „W niektórych przypadkach dzieci wkładają również wiele wysiłku i pomysłowości, aby uzyskać więcej czasu na ekranie w ciągu dnia”.

Połączenie ograniczeń czasowych korzystania z elektroniki i odpowiedniej aktywności fizycznej wydaje się złożonym wyzwaniem w rodzinach z dziećmi. Dalsze badania na ten temat są pilnie potrzebne zarówno z perspektywy dzieci, jak i rodziców.

W badaniu wzięło udział 79 uczniów pierwszej, drugiej i trzeciej klasy. Opinie dzieci na temat rodzicielstwa, które wspierają ćwiczenia i motywację do aktywności fizycznej, zostały zbadane podczas wywiadów grupowych. Dzieci uczestniczyły w nagraniach audio trwających około pół godziny w grupach średnio pięciu uczniów w ramach normalnego dnia szkolnego. Udział był dobrowolny.