Kim jest optymista? Zachowania charakterystyczne dla optymisty

Optymista to osoba, która postrzega życie jako błogosławieństwo, a świat jako miejsce dobre. Wierzy w ludzi i w to, że wszystkie wydarzenia można przekłuć w pozytywy. Jest pozytywnie nastawiony do tego, co przynosi mu los i nie zamartwia się rzeczami, na które nie ma wpływu.

Kim jest optymista?

Optymista to osoba, która cieszy się tym, co ma. Nie czuje w sobie zazdrości ani zawiści, potrafi cieszyć się z sukcesów innych ludzi. Dba o bliskich, interesuje się ich losem i zaraża ich swoją radosną postawą.

Optymista jest pozytywnie nastawiony do życia i do innych ludzi. Gdy przytrafią mu się jakieś problemy czy zmartwienia, nie analizuje ich zbyt długo, ale szuka rozwiązań.

Cechy optymisty

• wierzy, że świat to dobrze urządzone miejsce
• akceptuje to, co przynosi mu los
• nie czuje zawiści
• nie jest zazdrosny
• cieszy się tym, co ma 
• potrafi odczuwać radość na myśl o sukcesach innych ludzi
• we wszystkich wydarzeniach szuka pozytywnych stron
• radzi sobie z przeciwnościami losu
• rozwiązuje problemy zamiast się nimi zamartwiać
• nie stresuje się tym, na co nie ma wpływu
• nie tworzy czarnych scenariuszy
• nie czuje lęku przed przyszłością

Rodzaje optymizmu

Optymizm dzieli się na:

• Teraźniejszy – to ludzie, którzy cieszą się pełnią życia i żyją chwilą, nie martwiąc się o przyszłość ani nie zamartwiając wydarzeniami, na które nie mają wpływu. Mogą być wśród nich niepoprawni optymiści, czyli ludzie, którzy zbyt lekko zakotwiczają się w rzeczywistości
• Przyszłościowy – ludzie, którzy są pozytywnie nastawieni do życia i każde złe wydarzenie starają się przekłuć w dobre. Myślą jednak o swojej przyszłości i dążą do tego, by była ona jak najlepsza zarówno dla nich, jak i dla ich bliskich

Typy optymizmu

Optymizm można również podzielić na:

• Optymizm sytuacyjny – występuje w momencie konkretnych sytuacji, które dają duże poczucie szczęścia, np. zaręczyn, ślubu, narodzin dziecka, awansu w pracy
• Optymizm realistyczny – polega na akceptacji swojego stylu życia, statusu społecznego i możliwości
• Optymizm nierealistyczny – oczekiwania i plany są większe od możliwości, co może być niebezpieczne
• Optymizm sprawczy – polega na myśleniu, że jesteśmy w stanie zmienić swoje życie i że mamy wpływ na swój los
• Optymizm dyspozycyjny – polega na myśleniu, że dobre rzeczy wygrywają ze złymi
• Optymizm strategiczny – polega na myśleniu, że świat jest miejscem dobrym, ale warto kontrolować to, co dzieje się w naszym życiu

Przyczyny optymizmu

Według specjalistów optymistyczne podejście do życia się dziedziczy. Jeśli rodzice są radośnie nastawieni do świata i do tego, co przynosi los, są życzliwie nastawieni do innych ludzi, dbają o bliskich i mają dużo przyjaciół, dziecko przejmuje te cechy od nich. Wychowuje się w otwartym środowisku, w naturalny sposób przenosi te zachowania w dorosłość. Jest radośnie nastawione do kolejnych wyzwań, nie boi się podejmować odważnych decyzji, wierzy w to, że zawsze sobie poradzi.

Naukowcy twierdzą też, że mózg optymistów pracuje inaczej niż pesymistów. Pewne obszary wykazują w nim większą aktywność, przede wszystkim jądro ciała migdałowatego, które odpowiada za przyswajanie i przetwarzanie emocji. Na pozytywne podejście do życia ma więc wpływ również praca mózgu.

Optymizm to zdrowie

Optymistyczne i radosne podejście do życia przekłada się na zdrowie. Optymiści żyją dłużej, są dużo bardziej odporni na infekcje i choroby. Nie stresują się, mają niski poziom kortyzolu, nie cierpią na bezsenność, rzadziej zapadają na choroby sercowo-naczyniowe. Dbają o zdrowie psychiczne, nie cierpią więc na obniżenia nastrojów, depresję, stany lękowe.