Optymista to osoba, która postrzega życie jako błogosławieństwo, a świat jako miejsce dobre. Wierzy w ludzi i w to, że wszystkie wydarzenia można przekłuć w pozytywy. Jest pozytywnie nastawiony do tego, co przynosi mu los i nie zamartwia się rzeczami, na które nie ma wpływu.
Kim jest optymista?
Optymista to osoba, która cieszy się tym, co ma. Nie czuje w sobie zazdrości ani zawiści, potrafi cieszyć się z sukcesów innych ludzi. Dba o bliskich, interesuje się ich losem i zaraża ich swoją radosną postawą.
Optymista jest pozytywnie nastawiony do życia i do innych ludzi. Gdy przytrafią mu się jakieś problemy czy zmartwienia, nie analizuje ich zbyt długo, ale szuka rozwiązań.
Cechy optymisty
- wierzy, że świat to dobrze urządzone miejsce
- akceptuje to, co przynosi mu los
- nie czuje zawiści
- nie jest zazdrosny
- cieszy się tym, co ma
- potrafi odczuwać radość na myśl o sukcesach innych ludzi
- we wszystkich wydarzeniach szuka pozytywnych stron
- radzi sobie z przeciwnościami losu
- rozwiązuje problemy zamiast się nimi zamartwiać
- nie stresuje się tym, na co nie ma wpływu
- nie tworzy czarnych scenariuszy
- nie czuje lęku przed przyszłością
Rodzaje optymizmu
Optymizm dzieli się na:
- Teraźniejszy – to ludzie, którzy cieszą się pełnią życia i żyją chwilą, nie martwiąc się o przyszłość ani nie zamartwiając wydarzeniami, na które nie mają wpływu. Mogą być wśród nich niepoprawni optymiści, czyli ludzie, którzy zbyt lekko zakotwiczają się w rzeczywistości
- Przyszłościowy – ludzie, którzy są pozytywnie nastawieni do życia i każde złe wydarzenie starają się przekłuć w dobre. Myślą jednak o swojej przyszłości i dążą do tego, by była ona jak najlepsza zarówno dla nich, jak i dla ich bliskich
Czytaj też:
Temperament określa naszą osobowość. Poznaj typy temperamentu
Typy optymizmu
Optymizm można również podzielić na:
- Optymizm sytuacyjny – występuje w momencie konkretnych sytuacji, które dają duże poczucie szczęścia, np. zaręczyn, ślubu, narodzin dziecka, awansu w pracy
- Optymizm realistyczny – polega na akceptacji swojego stylu życia, statusu społecznego i możliwości
- Optymizm nierealistyczny – oczekiwania i plany są większe od możliwości, co może być niebezpieczne
- Optymizm sprawczy – polega na myśleniu, że jesteśmy w stanie zmienić swoje życie i że mamy wpływ na swój los
- Optymizm dyspozycyjny – polega na myśleniu, że dobre rzeczy wygrywają ze złymi
- Optymizm strategiczny – polega na myśleniu, że świat jest miejscem dobrym, ale warto kontrolować to, co dzieje się w naszym życiu
Przyczyny optymizmu
Według specjalistów optymistyczne podejście do życia się dziedziczy. Jeśli rodzice są radośnie nastawieni do świata i do tego, co przynosi los, są życzliwie nastawieni do innych ludzi, dbają o bliskich i mają dużo przyjaciół, dziecko przejmuje te cechy od nich. Wychowuje się w otwartym środowisku, w naturalny sposób przenosi te zachowania w dorosłość. Jest radośnie nastawione do kolejnych wyzwań, nie boi się podejmować odważnych decyzji, wierzy w to, że zawsze sobie poradzi.
Naukowcy twierdzą też, że mózg optymistów pracuje inaczej niż pesymistów. Pewne obszary wykazują w nim większą aktywność, przede wszystkim jądro ciała migdałowatego, które odpowiada za przyswajanie i przetwarzanie emocji. Na pozytywne podejście do życia ma więc wpływ również praca mózgu.
Optymizm to zdrowie
Optymistyczne i radosne podejście do życia przekłada się na zdrowie. Optymiści żyją dłużej, są dużo bardziej odporni na infekcje i choroby. Nie stresują się, mają niski poziom kortyzolu, nie cierpią na bezsenność, rzadziej zapadają na choroby sercowo-naczyniowe. Dbają o zdrowie psychiczne, nie cierpią więc na obniżenia nastrojów, depresję, stany lękowe.
Czytaj też:
Sangwinik: chodzący ideał? Cechy, zalety, wady sangwinika