Nowotwory kości u dzieci są trudne do zdiagnozowania. Poznaj objawy

Na nowotwory kości zapada ok. 60. dzieci rocznie. Ich wyleczalność szacuje się na ok. 65-75 proc. pod warunkiem wczesnego rozpoznania choroby. Lekarze wskazują, że oczywiście nie każda zmiana w kościach u dziecka oznacza nowotwór. Najczęściej występującymi nowotworami kości u dzieci są mięsaki. Należą do nich kostniakomięsaki oraz mięsaki Ewinga. Wykrycie ich u dzieci jest trudne, gdyż nowotwory łagodne rozwijają się przeważnie bezobjawowo, a złośliwe, mimo szybkiego wzrostu, charakteryzują się mało specyficznymi objawami. Często zdarza się przypadkowo, przy okazji robienia zdjęć radiologicznych z innych przyczyn. Symptomy choroby mogą być mylone ze zwykłym urazem czy złamaniem ręki lub nogi. Dlatego są niejednokrotnie bagatelizowane.

Czujność i znajomość objawów to niezwykle istotne aspekty, które mogą usprawnić proces diagnostyczny i zwiększyć szanse dziecka na powrót do pełni zdrowia – wskazuje prof. Anna Raciborska Kierownik Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka.

Objawy nowotworów kości u dzieci

Do najczęstszych objawów mięsaków kości u dzieci należą bóle kończyn, które występują bez wyraźnej przyczyny. U chorych dzieci mogą wystąpić również takie symptomy

• nocne bóle kości,
• obrzęk, pogrubienie chorej okolicy,
  
• złamania kości nieadekwatne do siły urazu,
• zmniejszenie masy ciała,
• nadmierna senność,
• osłabienie.
  

Jakie badania pozwalają zdiagnozować mięsaka kości?

Postawienie diagnozy umożliwia wykonanie prześwietlenia rentgenowskiego lub USG. Kluczowe jest jak najszybsze skierowanie pacjenta do specjalisty. Leczenie nowotworów złośliwych kości powinno być prowadzone w wielospecjalistycznych ośrodkach, w których możliwa jest kompleksowa terapia. Szansą dla pacjentów jest też udział w badaniach klinicznych, które umożliwiają skorzystanie z nowoczesnych i innowacyjnych metod leczenia.

Uzyskanie rozpoznania histologicznego jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia leczenia. Powinna zostać wykonana biopsja zmiany, czyli pobranie wycinka z chorego miejsca, w celu badania histopatologicznego i molekularnego. Istotne jest także przeprowadzenie badań, które umożliwią ocenę funkcji pozostałych narządów i wskażą miejsca ewentualnych przerzutów – mówi prof. Anna Raciborska.

Źródła:

• Zdrowie WPROST.pl
• mat. pras. Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie