Prototyp szczepionki przeciw wirusowi Zika. Sukces polskich naukowców

W 2015 roku Amerykę Południową i Środkową dotknęła epidemia wirusa Zika. Ta sytuacja skłoniła polskich naukowców do rozpoczęcia prac nad szczepionką, która powstrzymałaby rozprzestrzenianie się patogenu.

Wirusowi Zika – szczepionka

Eksperci skoncentrowali się nad badaniem rekombinowanych flawiwirusowych antygenów białkowych w postaci cząstek wirusopodobnych. Mogą one zostać wykorzystane jako składniki preparatów ochronnych przeciwko wirusowi Zika lub elementy testów diagnostycznych. „Nasze rozwiązanie prezentuje metody oczyszczania opracowanych antygenów z komórek eukariotycznych na skalę laboratoryjną i będzie mogło być wykorzystane również do oczyszczania antygenów na skalę półprzemysłową” – wyjaśnia profesor Ewelina Król z Uniwersytetu Gdańskiego i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, kierowniczka projektu badawczego.

Skuteczność szczepionki przetestowano na myszach. Pierwsze wyniki są bardzo obiecujące. Preparat neutralizuje wirus Zika w organizmie gryzoni. Co ważne, wytwarzanie środka nie wymaga pracy z żywym patogenem. Dzięki temu koszty produkcji szczepionki są stosunkowo niskie.

Czym grozi zarażenie wirusem Zika?

Wirus Zika jest przenoszony przez komary z rodzaju Aedes. Do zakażenia może również dojść drogą płciową (przez kontakty seksualne z osobą zarażoną). Patogen przenika też przez łożysko. W większości przypadków infekcja ma łagodny przebieg. Objawia się gorączką, dolegliwościami gastrycznymi, a także bólami głowy, mięśni i stawów. Nierzadko towarzyszy mu zapalenie spojówek, uczucie ogólnego „rozbicia”, utrata apetytu i grudkowata, swędząca wysypka. Symptomy ustępują po kilku dniach.

Znacznie ciężej przebiega tak zwane zakażenie prenatalne (kiedy matka „przekazuje” wirusa nienarodzonemu jeszcze dziecku). Infekcja powoduje, że u płodu rozwijają się różne wady wrodzone, na przykład małogłowie. Co więcej, patogen może doprowadzić do przedwczesnego rozwiązania ciąży albo śmierci płodu w łonie matki. Zarażenie wirusem bywa również bardzo niebezpieczne dla starszych dzieci, osób dorosłych oraz seniorów. Nierzadko wywołuje bowiem zapalenie rdzenia, neuropatię lub zespół Guillain-Barré (chorobę zapalną nerwów obwodowych o podłożu autoimmunologicznym).