Leczenie chorób zapalnych jelit trudniejsze u osób z depresją i zaburzeniami lękowymi

Dodano:
Jelita wizualizacja Źródło: Fotolia
Pacjentom z chorobami zapalnymi jelit często towarzyszą zaburzenia lękowe i depresja, które utrudniają proces leczenia. Nowe badanie wykazuje, że przez zaburzenia depresyjne chorzy są skłonni do przerywania terapii chorób zapalnych jelit.

Choroby zapalne jelit

Do nieswoistych chorób zapalnych jelit zalicza się chorobę Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. W obu schorzeniach obecny jest stan zapalny w obrębie jelit, prowadzący do zmian, takich jak nadżerki i owrzodzenia. W chorobie Leśniowskiego-Crohna zmiany rozwijają się na przebiegu całego przewodu pokarmowego. U blisko połowy chorych powstają przetoki, szczeliny i ropnie w okolicy odbytu. Chorzy skarżą się na gorączkę, osłabienie, bóle brzucha, a niekiedy częste i uciążliwe biegunki. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego dotyczy jelita grubego oraz odbytnicy i objawia się biegunką oraz obecnością krwi w stolcu.

Zaburzenia lękowe i depresja

W leczeniu nieswoistych chorób zapalnych jelit często stosuje się leki biologiczne – przeciwciała anty-TNF (przeciwko czynnikowi martwicy nowotworów) wykazujące działanie przeciwzapalne. W latach 2001-2016 kanadyjscy naukowcy zbadali, jak depresja i zaburzenia lękowe wpływają na proces leczenia chorób zapalnych jelit z użyciem anty-TNF. Badanie objęło 1135 osób z chorobami zapalnymi jelit, które były leczone anty-TNF. Osoby z zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi były o 50% bardziej skłonne przerwać leczenie w ciągu 1 roku od jego rozpoczęcia oraz były o 28% bardziej skłonne do przerwania leczenia w czasie całego badania niż osoby bez problemów psychicznych. Zaburzenia lękowe oraz depresja zwiększają ryzyko przerwania terapii z użyciem anty-TNF, co niekorzystnie wpływa na skuteczność leczenia.

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...

Proszę czekać ...