Oswajanie ze śmiercią jest procesem, w którym uczestniczy lub będzie uczestniczyć każdy. Karuzela stanów emocjonalnych, lęk o przyszłość, poczucie bezsilności to zestaw doświadczeń, jakie towarzyszą bliskim umierającego. Jednocześnie poziom świadomości w tych kwestiach wciąż wzbudza troskę i potrzebę działania.
Hospicjum – miejsce pełne godności i szacunku.
Choroby nowotworowe stanowią w Polsce drugą najczęstszą przyczynę zgonów. Rocznie z powodu nowotworów umiera niemal 100 tys. ludzi, co oznacza, że każdego dnia zabijają one prawie 300 osób. W hospicjach w całej Polsce brakuje miejsc. Agata Kozyr, założycielka i prezes Fundacji Lęborskie Hospicjum Stacjonarne, podjęła się zadania, które jeszcze 6 lat temu wydawało się nierealne – budowy pierwszego hospicjum stacjonarnego w regionie lęborskim. Mając za sobą trudne doświadczenie odejścia najbliższych, przełamała lęk, rzuciła pracę na stanowisku prezesa, wysoką pensję, benefity i zajęła się tworzeniem niezwykłego dzieła. Zdobyte doświadczenia wykorzystuje do realizacji projektu, do którego potrafi zaangażować społeczność lokalną
i świat biznesu. Tworzy hospicjum o najwyższym standardzie opieki, miejsce, w którym pacjenci doświadczają poczucia godności, intymności, szacunku i uważności.
Tworzymy dzieło, by nieść pomoc osobom cierpiącym i potrzebującym. By otulać płaszczem godności. By rodzinom i bliskim dawać wytchnienie. By czynić wszystko, co tu się wydarzy w poczuciu służby drugiemu człowiekowi. W poczuciu miłości do niego. Mówimy tu o godnym odchodzeniu, o byciu z rodziną 24h/7, nawet o pobycie z pupilem, jeśli pragnie tego osoba, która odchodzi – mówi Agata Kozyr.
Jak rozmawiać o odchodzeniu?
Podczas debaty online – którą prowadziła Ewa Drzyzga – uczestniczki: Agata Kozyr, założycielka i prezes Fundacji Lęborskie Hospicjum Stacjonarne Teresa Jadczak-Szumiło – psycholog, dr nauk społecznych, Współzałożycielka Polskiego Instytutu Traumy, Magdalena Szyszkowska – socjolog, współzałożycielka Polskiego Instytutu Traumy, Karina Grygierek – pomysłodawca kampanii Zanim Ciebie Zabraknie, prezes PR Inspiration., Aleksandra Raczyńska, koordynator wolontariatu młodzieżowego w Fundacji Lęborskie Hospicjum Stacjonarne, rozmawiały o śmierci, czy można się do niej przygotować, jak rozmawiać o niej. Jedną z najważniejszych konkluzji debaty była troska o dzieci, które najbardziej są narażone na przeżycia traumatyczne związane odchodzeniem najbliższych. Dzieci, które doświadczyły śmierci bliskiej osoby nie powinny nigdy być z tym same. Trzeba im w jak najbardziej zrozumiały sposób wyjaśnić co się stało. Dziecko w tej sytuacji zawsze ma wiele pytań i to najważniejsze: gdzie teraz jest babcia, dziadek, ciocia, mama czy tata? Każdy z nas powinien sformułować tą odpowiedź najlepiej jak potrafi, zgodnie ze swoimi przekonaniami. Muszą przeżyć strach i lęk związany ze stratą, a następnie pojawiający się smutek. Jeżeli dziecko nie może wyrazić tych uczuć proces żałoby może się przedłużać, a czasami stać się tak bolesny, że zapisze się na stałe w doświadczeniu dziecka jako rozpacz nie do udźwignięcia – podkreśla Teresa Jadczak-Szumiło, psycholog, od 25 lat specjalizująca się w pomocy psychologicznej w sytuacjach traumy wczesnodziecięcej i przywiązania.
W ramach kampanii Zanim Ciebie Zabraknie zostanie m.in. opracowany, pierwszy w Polsce pionierski program szkoleniowy asygnowany przez Polski Instytut Traumy. Ten pilotażowy program będzie się składał ze szkoleń dla pracowników hospicjum (w jaki sposób mogą radzić sobie ze stresem w sytuacji granicznej jaką jest śmierć) oraz szkoleń dla rodzin pacjentów (jak poradzić sobie w sytuacji choroby osoby bliskiej; jak radzić sobie ze stratą). Będzie to pierwszy taki program wdrożony w Polsce w hospicjum. Jego założenia są oparte o najwyższe standardy współczesnej wiedzy psychologiczno – somatycznej, gdzie pracuje się zarówno z umysłem jak i ciałem człowieka.
Temat odchodzenia najbliższych osób dotyka każdego. Jednak nie każdy potrafi zmierzyć się z tym, jakże indywidulanym, wyzwaniem. Kampania Zanim Ciebie Zabraknie uświadamia, że proces odchodzenia, mimo, że nieuchronny, daje możliwość bycia z bliskimi w sposób godny, w poczuciu miłości i bliskości.