Co się dzieje w mózgu osoby z depresją i lękiem? Tajemnice neuronauki odkryte

Nowe badanie przeprowadzone na Australian National University dotyczące współwystępowanie lęku i depresji, wykazało, że z czasem ma głęboki wpływ na obszary mózgu związane z pamięcią i przetwarzaniem emocjonalnym.

Jak zmienia się mózg osoby z depresją?

Badanie, opublikowane w The Journal of Psychiatry and Neuroscience, obserwowało osoby z depresją i lękiem, aby poznać wpływ obu zaburzeń na mózg. Naukowcy przebadali 10000 osób w 112 badaniach i odkryli to, co pokazały wcześniejsze badania: że osoby z samą depresją mają również mniejszą objętość mózgu, szczególnie w hipokampie. Według autorów badania staje się to jeszcze bardziej istotne w późniejszym życiu, ponieważ mniejszy hipokamp jest czynnikiem ryzyka choroby Alzheimera i może przyspieszyć rozwój demencji. Drugie odkrycie ujawniło, że kiedy lęk i depresja występują razem, hipokamp nie wydaje się skurczyć, a ciało migdałowate – część mózgu powiązana z emocjami – zwiększa się.

Co oznacza ten połączony wpływ na mózg? Zespół badawczy przypuszczał, że połączenie lęku i depresji wskazuje, że lęk zmniejsza wpływ depresji na wielkość objętości mózgu o 3 procent. Doszli do wniosku, że nadmierna aktywność lęku powoduje, że mózg tworzy więcej połączeń, a tym samym staje się większy. Zdaniem naukowców może to być problematyczne, ponieważ obecność lęku wraz z depresją i powiększeniem może maskować kurczące się skutki depresji.

Odkrycie, że mózg powiększa się, gdy pacjent jest zarówno niespokojny, jak i przygnębiony, oznacza również, że faktyczny wpływ depresji na kurczenie się mózgu został niedoszacowany z powodu przeciwnego efektu maskowania w ciele migdałowatym. Badacze podkreślili potrzebę przyszłych badań, które zbadają współwystępowanie lęku jako sposób na lepsze zrozumienie niezależnej roli każdego zaburzenia w strukturze mózgu. Odkrycia dodatkowo podkreślają potrzebę skutecznych metod leczenia, które poprawią długoterminowe zdrowie psychiczne i zapobiegną addytywnym skutkom zaburzeń neuropoznawczych w późniejszym życiu.