Więcej nie zawsze znaczy lepiej. Tak jest też w przypadku witaminy D. Ustalono, że dorośli w wieku od 19 do 70 lat powinni spożywać 600 IU witaminy D dziennie, podczas gdy osoby po 70 roku życia powinny jej spożywać nieco więcej – 800 IU. Dla dzieci w wieku 9 lat i starszych dzienny limit wynosi natomiast 4000 IU.
Przekroczenie dziennych dawek może być toksyczne
Naukowcy przestrzegają, że przyjmowanie dużych dawek, cztery razy większych niż zalecane, witaminy D może mieć niekorzystne konsekwencje dla zdrowia. Może zaburzać działanie ośrodkowego układu nerwowego i pracę serca, ponieważ powoduje gromadzenie się wapnia w tkankach. Nadmiar witaminy D zwiększa też ryzyko rozwoju kamicy żółciowej i choroby nerek. U kobiet w ciązy może powodować deformacje płodu.
Objawy przedawkowania witaminy D
Wśród objawów nadmiaru witaminy D są:
-
osłabienie,
- nudności,
-
brak apetytu,
- biegunka,
-
wymioty,
- uczucie swędzącej skóry,
- częstsze oddawanie moczu,
- intensywne pocenie się.
Sprawdź, najnowsze doniesienia medyczne dotyczące witaminy D
Czy witaminę D można uzyskać wyłącznie z diety?
Badania wskazują, że uzyskanie witaminy D wyłącznie z diety nie jest możliwie, ponieważ niewiele pokarmów zawiera wystarczającą ilość tej witaminy. Są wśród nich: jajka, ser cheddar, łosoś, wzbogacone w witaminy pokarmy, takie jak mleko i płatki zbożowe, oraz grzyby portobello.
Czy suplementowanie witaminy D wspomaga odchudzanie?
Chociaż istnieje związek między otyłością a niedoborem witaminy D, to według amerykańskiego National Institutes of Health, nie ma naukowych dowodów na to, że suplementowanie witaminy D pomaga schudnąć. Nadal nie jest jasne, czy niski poziom witaminy D jest konsekwencją otyłości, czy w jakiś sposób się do niej przyczynia. Jedno z badań wykazało, że otyłe kobiety oraz te z nadwagą, które suplementowały poziom witaminy D i stosowały niskokaloryczną dietę i ćwiczyły, straciły na wadze więcej niż kobiety, które również były na diecie niskokalorycznej i ćwiczyły, ale nie przyjmowały witaminy D.
Jaką rolę odgrywa słońce w produkcji witaminy D przez organizm?
Jest powód, dla którego witaminę D nazywa się „witaminą słońca”. Z badań przeprowadzonych przez Harvard Health Publishing wynika, że ultrafioletowe światło słoneczne przekształca substancję chemiczną w skórze w witaminę D3. Witamina D3 jest przenoszona z wątroby do nerek, gdzie jest przekształcana w użyteczną formę witaminy D.
Czy niedobór witaminy D związany jest z depresją?
Witamina D bierze udział w syntezie serotoniny. Serotonina jest hormonem, który pomaga w regulacji nastroju i snu. Najnowsze badania wskazują, że niski poziom witaminy D jest powiązany z zaburzeniami nastroju.
Czy witamina D wspiera układ odpornościowy?
Badania wskazują, że witamina D zapobiega infekcji dróg oddechowych. Jedną z głównych funkcji witaminy D jest aktywacja limfocytów T, które odpowiadają za zwalczanie patogenów, takich jak np. wirusy.
Czy poziom witaminy D jest związany z poziomem cukru we krwi?
Suplementacja witaminy D może pomóc w zapobieganiu cukrzycy typu 2 lub i spowalniać postęp choroby. Chorzy na cukrzycę typu 2 powinni kontrolować poziom witaminy D. Stwierdzono, że suplementacja witaminy D przez ok. sześć miesięcy poprawia wrażliwość na insulinę u osób zagrożonych cukrzycą typu 2, a także u tych, którzy mają zdiagnozowaną chorobę. Czytaj też:
Ekspert: Twoja skóra potrzebuje tlenu. Sprawdź, jakie zabiegi poprawiają jej kondycję