Szacuje się, że stan przedcukrzycowy może dotyczyć ponad 2 mln Polaków. Wśród głównych przyczyn wskazuje się na nadwagę, otyłość, przebycie cukrzycy ciążowej, a także czynniki związane z zespołem metabolicznym, w tym wysokie ciśnienie, zaburzenia lipidowe oraz insulinooporność. Objawy stanu przedcukrzycowego można często przegapić lub przypisać przemęczeniu. Wiele osób dowiaduje się o nim przypadkiem, wykonując rutynowe badania diagnostyczne. Warto więc poznać pierwsze symptomy, bo jest to czas, kiedy jeszcze zmiany w diecie oraz stylu życia pomogą zapobiec groźniej chorobie, jaką jest cukrzyca.
Objawy stanu przedcukrzycowego
Do objawów stanu poprzedzającego wystąpienie cukrzycy należą najczęściej:
- nadmierna senność,
- ciągłe zmęczenie,
- częste infekcje,
- pogorszenie wzroku,
- częste oddawanie moczu,
- suchość skóry,
- zwiększenie apetytu i tzw. napady głodu,
- ciągłe uczucie pragnienia.
Jakie badanie pozwala zdiagnozować stan przedcukrzycowy?
Diagnostyka stanu przedcukrzycowego jest prosta, wystarczy oznaczenie stężenia glukozy we krwi, które powinien zinterpretować lekarz. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, stan przedcukrzycowy można zdiagnozować, jeżeli wynik badań krwi na czczo wskazuje na poziom glukozy w granicach 100-125 mg/dl, zaś po dwóch godzinach od obciążenia, poziom glukozy utrzymuje się w przedziale 140-199 mg/dl. Jeżeli poziomy te są wyższe, diagnozuje się cukrzycę typu 2.Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca, żeby badania cukru we krwi wykonywać co 3 lata u wszystkich osób, które przekroczyły 45 rok życia, a co roku w przypadku współistnienia czynników ryzyka wystąpienia cukrzycy.
Stan przedcukrzycowy nie wymaga zwykle leczenia farmakologicznego, lekarz zaleca zwykle w takich przypadkach dietę redukującej masę ciała i zwiększenie aktywności fizycznej. Podstawą diety zapobiegającej cukrzycy jest wyeliminowanie wysokoprzetworzonej żywności, prostych węglowodanów, tłuszczów nasyconych i tłuszczy trans. Należy również zwiększyć udział błonnika pokarmowego w jadłospisie, wprowadzając do niej warzywa i owoce. Takie działania pozwalają zmniejszyć ryzyko wystąpienia cukrzycy nawet o ponad 50 proc. U osób, u których nie udaje się w ten sposób uzyskać właściwego poziomu glikemii, stosuje się leczenie farmakologiczne.
Czytaj też:
Jaka aktywność fizyczna jest najbardziej wskazana w cukrzycy? Radzi doktor n. med. Luiza NapiórkowskaCzytaj też:
Dobra dieta przy nadwadze i otyłości. Nie powoduje efektu jo-jo
