Cukrzyca insulinozależna wymaga systematycznego stosowania insuliny. Iniekcje powinny być wykonywane z przestrzeganiem zasad bezpieczeństwa, które chronią przed wystąpieniem powikłań. Lipohipertrofia cukrzycowa oraz lipoatrofia cukrzycowa to powikłania insulinoterapii, o których mało się mówi, co sprawia, że diabetycy często nie wiedzą o możliwości ich wystąpienia. Łatwiej zapobiegać niż leczyć, dlatego warto dowiedzieć się więcej na temat powikłań skórnych, które wywołuje podawanie insuliny.
Lipohipertrofia – podstawowe informacje
Podawanie insuliny wymaga odpowiedniego przygotowania. Wykonywanie zastrzyków powinno odbywać się nie tylko z przestrzeganiem zasad higieny, ale także zasad bezpieczeństwa, które pozwalają uniknąć miejscowych powikłań skórnych. Są one obserwowane u sporej grupy pacjentów leczonych insuliną w postaci zastrzyków i korzystających z pomp insulinowych. Szacuje się, że u około 50% diabetyków stosujących insulinę pojawia się nadmierny rozrost tkanki tłuszczowej w miejscu iniekcji.
Ryzyko wystąpienia powikłań insulinoterapii wzrasta w przypadku pacjentów z cukrzycą typu 1, która jest długotrwale leczona, a także pacjentów, których masa ciała jest prawidłowa. Ryzyko wystąpienia lipohipertrofii zwiększa również ciągły wlew insuliny, który możliwy jest dzięki korzystaniu z pomp insulinowych. Warto wiedzieć, że skórne powikłanie insulinoterapii w postaci przerostu tkanki tłuszczowej nie jest jedynie defektem kosmetycznym. W przypadku lipohipertrofii wchłanianie insuliny może ulegać spowolnieniu, co w negatywny sposób przekłada się na zdrowie osoby chorej. Zrosty w obrębie tkanki tłuszczowej w miejscu podawania insuliny wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia hipoglikemii.
Przyczyny lipohipertrofii cukrzycowej
Do wystąpienia miejscowych powikłań insulinoterapii przyczynia się przede wszystkim długotrwałe stosowanie preparatów insuliny i niezmienianie miejsca podawania insuliny. Przyczyną powstawania zmian rozrostowych w obrębie tkanki tłuszczowej podskórnej może być też oddziaływanie hormonu na komórki w miejscu wykonywania zastrzyków, które powoduje podawanie insuliny – insulina to hormon o działaniu anabolicznym.
Jak zapobiegać przerostowi tkanki tłuszczowej w miejscu wykonywania zastrzyków?
Sposobem zapobiegania lipohipertrofii jest przestrzeganie zasad immunoterapii. Uwzględniają one m.in. rezygnację z podawania insuliny przez dłuższy czas w to samo miejsce. Istotny jest także dobór miejsca wkłucia do rodzaju podawanej insuliny i technika wykonywania iniekcji. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić zmianę preparatu insuliny.
Lipoatrofia cukrzycowa to kolejne powikłanie insulinoterapii
Lipoartofia cukrzycowa to rzadkie powikłanie insulinoterapii, które powoduje ubytek tkanki tłuszczowej w miejscu podawania insuliny. Obecnie zanikanie tkanki tłuszczowej w miejscu podawania insuliny dotyczy około 10 proc. chorych na cukrzycę.
Problem zaniku tkanki tłuszczowej na skutek podawania insuliny udało się rozwiązać dzięki rozpoczęciu stosowania insuliny ludzkiej. W przypadku lipoatrofii cukrzycowej wyodrębniono kilka przyczyn zaniku tkanki tłuszczowej. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że to nie tylko stałe podawanie leku w jednym miejscu i stosowanie przez długi czas preparatu insuliny, ale także m.in. zaburzenia układu odpornościowego i mechaniczne uszkodzenie komórek tłuszczowych, które powoduje powstawanie stanu zapalnego. W przypadku lipoatrofii mamy do czynienia nie tylko z defektem kosmetycznym, ale także zaburzeniami glikemii na skutek przyśpieszenia wchłaniania glukozy.
W przypadku pojawienia się objawów lipoatrofii lub lipohipertrofii cukrzycowej niezbędne jest przeanalizowanie sposobu podawania insuliny, co pozwoli wykryć ewentualne błędy, które chory popełnia podczas stosowania leku.
Czytaj też:
Zioła na cukrzycę – co warto stosować jako uzupełnienie terapii (nie zamiast leczenia)?Czytaj też:
Dlaczego warto pić napar z liści laurowych? Wystarczy szklanka dziennie, by zauważyć efekty
Źródła:
- Pawłowski M., Gilewska M., Czupryniak L., Lipohipertrofia — skórne powikłanie insulinoterapii, Diabetologia Kliniczna 2012, tom 1, nr 2, s. 61-65
- Wójcik M., Nazim J., Ciechanowska M., Stelmach M., Lipoatrofia cukrzycowa – historia czy wciąż aktualny problem, Endokrynologia Pediatryczna 11/2012; 4 (41), s. 27-32
