PMDD to skrót od angielskich słów Premenstrual Dysphoric Disorder, które tłumaczy się jako przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne. Pojawia się w fazie lutealnej cyklu menstruacyjnego (czyli w okresie od zakończenia owulacji do następnej miesiączki). PMDD trwa zwykle kilka dni. Przyczyny jego występowania nie zostały do końca poznane. Badacze sugerują, że przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne może mieć związek z nadwrażliwością na zmiany hormonalne zachodzące w organizmie podczas cyklu menstruacyjnego, na przykład poziom serotoniny. Problem PMDD dotyczy około 2-6 proc. kobiet w okresie rozrodczym.
Co to jest PMDD i czym różni się od PMS?
Zastanawiasz się, co różni PMDD od PMS? Obie przypadłości mają związek z cyklem menstruacyjnym, ale przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne jest postrzegane jako bardziej uciążliwe. Nasilenie towarzyszących mu symptomów jest często tak duże, że znacznie utrudnia, a niekiedy wręcz uniemożliwia codzienne funkcjonowanie. O jakie dolegliwości chodzi? Najczęściej wymieniane objawy PMDD to:
- wahania nastroju,
- wysoka drażliwość,
- brak energii,
- apatia,
- złe samopoczucie ogólne,
- stany lękowe,
- trudności z koncentracją,
- uczucie przytłoczenia lub wyobcowania,
- ataki paniki,
- utrata apetytu lub nadmierne objadanie się,
- myśli samobójcze,
- zaburzenia snu,
- bóle głowy,
- wzdęcia.
Warto również zauważyć, że objawy przedmiesiączkowego zaburzenie dysforycznego utrzymują się zwykle dłużej niż symptomy występujące w przebiegu PMS. PMDD doświadcza nawet 6 proc. kobiet w wieku rozrodczym, przy czym może się ono nasilać w różnych okresach życia, na przykład po przekroczeniu 40 lat (z uwagi na zmiany hormonalne zachodzące w organizmie i wejście w okres okołomonopauzalny).
PMDD – leczenie
Nasilone objawy przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego wymagają farmakoterapii. Pacjentce podaje się leki przeciwdepresyjne zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a także środki przeciwbólowe. Nierzadko konieczna okazuje się również pomoc psychologa lub psychoterapeuty. Dobrym sposobem na złagodzenie doświadczanego cierpienia psychicznego i fizycznego, którego doświadcza kobieta cierpiąca na PMDD, jest również stosowanie technik relaksacyjnych, zwiększenie aktywności fizycznej i wprowadzenie zmian w codziennej diecie (rezygnacja z używek i wysoce przetworzonych potraw na rzecz świeżych produktów bogatych w mikroelementy i witaminy).
Czytaj też:
Grypa miesiączkowa – co to jest i dlaczego spotyka niektóre kobiety?Czytaj też:
Zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyka wiele kobiet. Jak z nim walczyć, a jak mu zapobiegać?