Choroba Devica (NMOSD) spowodowana jest nieprawidłowym funkcjonowaniem układu odpornościowego, który atakując własne tkanki, prowadzi do zapalenia rdzenia i nerwów wzrokowych. Schorzenie może doprowadzić do ślepoty i porażenia mięśni. Dlatego ważne jest wczesne wykrycie choroby.
Wczesne objawy zespołu Devica
Zespół Devica bywa mylony z początkami stwardnienia rozsianego. Ma to związek z objawami, takimi jak:
- osłabienie mięśni,
- bolesne skurcze mięśni,
- niedowład lub porażenie kończyn,
- zaburzenia czucia,
- utrata czucia,
- zaburzenia ostrości widzenia,
- ślepota.
Kobiety chorują częściej
Na zespół Devica nawet dziesięciokrotnie częściej niż mężczyźni chorują kobiety. Szacuje się, że na zespół Devica cierpi 0,5–4,4 na 100 tysięcy osób, a na 40 osób chorujących na stwardnienie rozsiane (SM) przypada jeden pacjent chorujący na zespół Devica. Przez wiele lat zespół Devica traktowano jako wariant tej choroby. Chorobę po raz pierwszy opisali francuscy lekarze: Eugène Devic i Fernand Gault w 1894 roku.
Zespół Devica może ujawnić się również w późniejszym wieku
U 30 proc. pacjentów zdarza się, że objawy choroby występują dopiero po 50. roku życia. W tej grupie wiekowej choroba przebiega nieco inaczej niż u młodszych pacjentów. Progresja choroby jest szybsza, a pacjenci ci są szczególnie zagrożeni rozwojem niepełnosprawności. Także odpowiedź na leczenie może być słabsza u starszych pacjentów, co może wynikać z gorszego funkcjonowania układu immunologicznego.
Rozpoznanie zespołu Devica
W przypadku podejrzenia zespołu Devica niezbędne jest wykonanie badań diagnostycznych, które pozwalają na odróżnienie choroby Devica od stwardnienia rozsianego. W stwardnieniu rozsianym obserwuje się zmiany w mózgu, a w zespole Devica zmiany te występują w rdzeniu kręgowym. To ważne, ponieważ niektóre leki stosowane w leczeniu SM mogą pogorszyć przebieg NMOSD. Do kluczowych należy rezonans magnetyczny.
Leczenie choroby Devica
Choroba Devica rozwija się dynamicznie i ma najczęściej gwałtowny przebieg. Ponad połowa chorych traci wzrok i możliwość samodzielnego poruszania się w ciągu 5 lat od wystąpienia pierwszych objawów. Dlatego ważne jest jej jak najszybsze rozpoznanie i leczenie. Szybko wdrożona terapia znacząco poprawia rokowania. W leczeniu stosuje się glikokortykosteroidy i rehabilitację ruchową – tłumaczą specjaliści.
Czytaj też:
Zawroty głowy po jedzeniu: przyczyny i inne objawy