Te zmniejszone zyski są widoczne w modelach mysich i u ludzi z przewlekłą hiperglikemią, która mieści się w przedziale „stanu przedcukrzycowego” – mówi dr Sarah Lessard, asystentka Joslin w dziale badań klinicznych, behawioralnych i wyników oraz główny autor artykułu w Nature Metabolizm, który przedstawia pracę. Badanie wykazało również, że ta nieprzystosowana cecha jest niezależna od otyłości i poziomu insuliny we krwi.
Badania kliniczne wykazały, że osoby z cukrzycą lub chronicznie wysokim poziomem cukru we krwi mają trudności z poprawą wydolności tlenowej w porównaniu z osobami z normalnym poziomem cukru we krwi. „Ideą tego badania było sprawdzenie, czy wywołujemy u myszy wysoki poziom cukru we krwi, czy osłabimy ich zdolność do poprawy wydolności tlenowej?” mówi Lessard, która jest docentem medycyny w Harvard Medical School. Badanie miało również na celu odkrycie mechanizmów, które mogą prowadzić do niskiego poziomu sprawności u osób z hiperglikemią.
Ćwiczenia aerobowe dla zdrowia
„Dobrą wiadomością jest to, że chociaż nasze mysie modele hiperglikemii nie poprawiły wydolności tlenowej podczas treningu, nadal osiągały inne ważne korzyści zdrowotne wynikające z ćwiczeń, w tym zmniejszenie masy tłuszczowej i poprawę metabolizmu glukozy” – mówi Lessard. „Dlatego regularne ćwiczenia aerobowe są nadal kluczowym zaleceniem dla zachowania zdrowia u osób z hiperglikemią lub bez”. Należy zauważyć, że osoby z hiperglikemią mogą również odnieść korzyści z innych form ćwiczeń, takich jak trening siłowy, który jest zalecany dla zachowania zdrowia – mówi.
Podsumowując, badanie sugeruje kilka podejść, które mogą pomóc osobom z przewlekłą hiperglikemią ostatecznie pokonać przeszkody w budowaniu wydolności tlenowej. Jednym z nich jest przyjęcie diety mającej na celu utrzymanie niskiego poziomu cukru we krwi. Innym jest przyjmowanie istniejących leków przeciwcukrzycowych, których celem jest utrzymanie poziomu cukru we krwi w normalnym zakresie.
„Często myślimy o diecie i ćwiczeniach jako oddzielnych sposobach na poprawę naszego zdrowia” – mówi Lessard. „Jednak nasza praca pokazuje, że istnieje więcej interakcji między tymi dwoma czynnikami stylu życia, niż było to wcześniej znane, i sugeruje, że możemy chcieć rozważyć je razem, aby zmaksymalizować korzyści zdrowotne wynikające z ćwiczeń aerobowych”.
