Nie tylko w Polsce temat dawania dzieciom klapsów budzi skrajne emocje. Co więcej, zwolenników kar cielesnych może być więcej, niż się wydaje. Najczęstsze argumenty osób, które dają dzieciom klapsy, to „ja też dostawałem i wyszedłem na ludzi”. Czas jednak przejrzeć na oczy. Najnowsze analizy naukowców dały przerażające wyniki.
Kary fizyczne i surowe rodzicielstwo (takie jak krzyczenie, wysyłanie dzieci do swoich pokoi i ignorowanie dzieci) były silnie związane z gorszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego od dzieciństwa do okresu dojrzewania, w szczególności z problemami takimi jak napady złości.
Bicie małego dziecka a jego rozwój
Do badań zakwalifikowało się 19 000 dzieci urodzonych w Wielkiej Brytanii w latach 2000–2001. Dane zebrano w sześciu punktach w całym dzieciństwie, w wieku 9 miesięcy, 3, 5, 7, 11 i 14 lat. Zapytano rodziców, jak często biją swoje dzieci lub co robią, gdy ich dzieci są niegrzeczne, na przykład wysyłają je do pokoju lub krzyczą na nie.
Zadawano im również pytania dotyczące konfliktów rodzicielskich, nadużywania alkoholu i zaburzeń psychiatrycznych. Dane te zostały następnie zestawione z informacjami na temat zachowania i samopoczucia ich dzieci, na przykład czy biły się z innymi dziećmi lub przejawiały szereg problemów emocjonalnych.
Niekorzystne doświadczenia, takie jak dawanie klapsów w wieku trzech lat, powodowały zły stan zdrowia psychicznego i problemy behawioralne do 14 roku życia.
Chłopcy nieco częściej niż dziewczęta byli obejmowani surowym rodzicielstwem i karani klapsami, a także częściej wykazywali trudne zachowania, ale ogólnie nie było znaczących różnic między płciami, jeśli chodzi o wpływ na ich zdrowie psychiczne.
Czytaj też:
Poziom stresu u matek w czasie ciąży może kształtować mózg niemowląt