Poród fizjologiczny to poród, w trakcie którego kobieta rodzi dziecko. Robi to bez żadnej pomocy chirurgicznej, wydając noworodka na świat własnymi siłami. Dzieje się to w trzech fazach:
- faza skurczy macicy – czynność skurczowa macicy nasila się wraz z postępem porodu. Faza ta trwa najdłużej, nawet do kilkunastu godzin
- faza parcia – kobieta aktywnie rodzi dziecko, które wydostaje się na świat przez kanał rodny. Faza trwa do 60 minut
- urodzenie łożyska – po porodzie mama musi jeszcze urodzić łożysko. Zazwyczaj trwa to od kilku do 40 minut
Przed porodem każda rodząca może przygotować sobie plan porodu. Zawiera tam różne informacje dotyczące przebiegu ciąży, swojego stanu zdrowia i oczekiwań względem porodu. Odpowiednie nastawienie psychiczne mamy odgrywa ogromną rolę w przebiegu porodu. Skupiona na wykonaniu zadania kobieta, współpracująca z położną i niepoddająca się lękowi czy stresie, szybciej przechodzi przez poród.
Wiele mam obawia się porodu naturalnego: trwa długo, boli, może spowodować rozmaite powikłania. Wiele kobiet decyduje się więc na cesarskie cięcie. To operacja, która powinna być wykonywana w wyraźnie określonych sytuacjach. Podczas cesarskiego cięcia lekarz przecina powłoki brzuszne, macicę, po czym wydobywa dziecko i łożysko. Operacja trwa kilkadziesiąt minut, a kobieta w tym czasie jest przytomna. Mimo że uważany jest za łatwiejszy i bezbolesny, poród operacyjny niesie szereg zagrożeń dla matki i dziecka. Wiąże się także często z dużym bólem i zmęczeniem tuż po operacji.
