Negatywne skutki uboczne środków izolacji społecznej wdrożonych w celu zwalczania COVID-19 obejmują wzrost siedzącego trybu życia i brak aktywności fizycznej, co może przyczynić się do pogorszenia zdrowia sercowo-naczyniowego nawet w krótkim okresie. Najbardziej dotknięte są osoby starsze i osoby z chorobami przewlekłymi.
Ostrzeżenie pochodzi z artykułu przeglądowego opublikowanego w American Journal of Physiology przez naukowców z University of São Paulo's Medical School (FM-USP) w Brazylii. Zdaniem autorów hasło „Zostań w domu” nadawane przez rządy i ekspertów medycznych jest bezsprzecznie aktualne w obecnych okolicznościach, ale powinno być połączone z innym: „Nie zatrzymuj się”.
Ile ruchu potrzebujemy?
„Potrzebujesz co najmniej 150 minut umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo, aby Światowa Organizacja Zdrowia [WHO] i stowarzyszenia medyczne uznały ją za aktywną. Siłownie, centra fitness i obiekty sportowe będą otwarte w ograniczonym zakresie w nadchodzących miesiącach, nawet po zniesieniu ograniczeń i kwarantannie. Aktywność fizyczna w domu jest cenną alternatywą”, powiedział Tiago Peçanha, pierwszy autor artykułu.
W artykule dokonano przeglądu literatury naukowej w celu zebrania dowodów na wpływ krótkich okresów braku aktywności fizycznej na układ sercowo-naczyniowy. Niektóre z cytowanych badań pokazują, że od jednego do czterech tygodni leżenia w łóżku może prowadzić do atrofii serca i znacznego zwężenia obwodowych naczyń krwionośnych. Peçanha podkreślił, że jest to model agresywny i nie odzwierciedla tego, co dzieje się podczas uwięzienia społecznego lub kwarantanny. „Jednak inne eksperymenty omówione w tym artykule dobrze pasują” – powiedział.
W jednym z tych eksperymentów poproszono ochotników o ograniczenie aktywności fizycznej, tak aby wykonali mniej niż 5000 kroków w ciągu tygodnia zamiast więcej niż 10 000 kroków jak zwykle. Pod koniec tego okresu naukowcy zaobserwowali zmniejszenie średnicy tętnicy ramiennej (głównego naczynia krwionośnego w ramieniu), utratę elastyczności naczyń krwionośnych i uszkodzenie śródbłonka (wewnętrznej błony komórkowej wszystkich żył i tętnic).
W innych eksperymentach ochotnicy siedzieli przez okres od trzech do sześciu godzin. Ta ilość bezczynności była wystarczająca, aby spowodować zmiany naczyniowe, wzrost markerów stanu zapalnego i wzrost poposiłkowego cukru we krwi.
Czytaj też:
Telemedycyna czy osobiste wizyty u lekarza? Naukowcy sprawdzili, czym kierujemy się przy decyzji