Niedoczynność tarczycy jest jednym z najczęściej diagnozowanych problemów zdrowotnych. Częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. To stan, w którym narząd produkuje niedostateczną ilość hormonów. Jego najczęstszą przyczyną jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Upośledzenie funkcji gruczołu tarczowego może jednak wynikać również z wrodzonych nieprawidłowości w budowie organu. Wówczas mówimy o tak zwanej pierwotnej niedoczynności tarczycy.
Wypadanie brwi a niedoczynność tarczycy
Często przerzedzenie brwi jest jednym z pierwszych objawów niedoczynności tarczycy. Dlaczego włoski zaczynają wypadać? Hormony produkowane przez tarczycę odgrywają niezwykle ważną rolę w rozwoju mieszków włosowych, zwłaszcza trójjodotyronina (T3), która uczestniczy w podziale keratynocytów. Te komórki odpowiadają za wytwarzanie keratyny, białka budującego włosy. Niedobór hormonów tarczycy prowadzi do zaburzenia przywodnych procesów i osłabienia włosków, które nie wchodzą w fazę wzrostu. W rezultacie dochodzi do ich przedwczesnej utraty. Warto zwrócić uwagę na fakt, że problem ten dotyczy nie tylko brwi, ale również włosów występujących w innych okolicach ciała, między innymi na głowie, wzgórku łonowym czy w dołach pachowych.
Inne objawy niedoczynności tarczycy
Wypadanie brwi to niejedyny symptom niedoczynności tarczycy. Towarzyszą jej również inne, dość niespecyficzne objawy, na przykład:
- chroniczne uczucie zmęczenia,
- ospałość i senność w ciągu dnia,
- uczucie zimna (niezależnie od temperatury panującej w najbliższym otoczeniu),
- zaparcia,
- biegunki,
- obrzęki różnych części ciała,
- spadek popędu seksualnego,
- bóle mięśni i stawów,
- zaburzenia cyklu miesiączkowego,
- zaburzenia płodności (problemy z poczęciem dziecka i późniejszym utrzymaniem ciąży).
Niedostateczna ilość hormonów tarczycy może również wpływać negatywnie na funkcjonowanie poznawcze, powodować problemy z pamięcią i koncentracją. Pacjent może cierpieć również na zaburzenia lękowe lub stany depresyjne, uskarżać się na spadek energii życiowej i obniżenie nastroju.
Jak diagnozować i leczyć niedoczynność tarczycy?
Podstawową metodą wykorzystywaną w diagnostyce niedoczynności tarczycy są badania hormonalne. Pozwalają one na ocenę stężenia tyreotropiny (TSH) we krwi. To związek wytwarzany przez przysadkę mózgową. Jego zbyt wysoki poziom może wskazywać na niedoczynność tarczycy. Warto też skontrolować stężenie hormonów tarczycy (tak zwana wolna tyroksyna), a także sprawdzić, czy w organizmie nie ma przeciwciał przeciwtarczycowych anty-TPO. Ich obecność nierzadko świadczy o autoimmunologicznym zapaleniu tarczycy. Przeprowadzenie tego typu badań zleca lekarz rodzinny lub endokrynolog. Leczenie niedoczynności tarczycy polega na przyjmowaniu brakujących hormonów.
Czytaj też:
Nie leczysz niedoczynności tarczycy? Sprawdź, co ci groziCzytaj też:
Diagnostyka zaburzeń zdrowotnych u kobiet w ciąży
Źródła: WPROST, ncbi.nlm.nih.gov