Choroby urologiczne dotyczą rosnącego odsetka mężczyzn, powodując m.in. zaburzenia erekcji w młodym wieku. Skrzywienie prącia to jeden z częstszych problemów męskiej populacji. Zwykle nie utrudnia współżycia, jednak może powodować kompleksy oraz zaburzenia erekcji o podłożu psychicznym.
Skrzywienie członka może być związane z wadami w budowie anatomicznej męskich narządów płciowych oraz różnymi schorzeniami. Niewielkie skrzywienie prącia zwykle nie wymaga leczenia, o ile odbycie stosunku płciowego nie staje się bolesne oraz nie jest związane z zaburzeniami erekcji.
Skrzywienie członka jest wskazaniem do wizyty u lekarza urologa, niezależnie od tego, jakie ma podłoże.
Jedną z chorób, które powodują skrzywienie członka, sprawiając, że odbycie stosunku płciowego staje się bolesne, jest choroba Peyroniego. Schorzenie to diagnozowane jest bardzo rzadko. Spowodowane jest powstawaniem włóknistej płytki w osłonce białawej ciał jamistych. Powoduje to powiększające się skrzywienie penisa oraz uniemożliwia odbywanie prawidłowych stosunków płciowych. Na chorobę Peyroniego wskazują dolegliwości bólowe, które pojawiają się podczas erekcji, a także zaburzenia funkcji seksualnych.
Choroba Peyroniego najczęściej dotyka mężczyzn powyżej 55. roku życia, jednak jej pierwsze objawy mogą pojawić się około 40. roku życia i wcześniej.
Czym jest choroba Peyroniego?
Po raz pierwszy choroba Peyroniego została opisana przez nadwornego lekarza króla Francji Ludwika XV. Rozwój tego schorzenia związany jest z mikrourazami błony białawej, które powstają podczas odbywania stosunków płciowych.
Mikrourazy w obrębie błony białawej prącia prowadzą do rozwoju stanu zapalnego. Natomiast przewlekły stan zapalny spowodowany chorobą Peyroniego jest przyczyną patologicznych zmian w obrębie tkanki łącznej. Proces skrzywienia prącia w przypadku tej choroby postępuje, a skutkiem braku leczenia jest m.in. deformacja prącia. W leczeniu choroby Peyroniego stosowane są leki doustne oraz farmaceutyki podawane w formie iniekcji. W zaawansowanej fazie może być konieczne wykonanie operacji chirurgicznej prącia.
Choć choroba Peyroniego to rzadko diagnozowane schorzenie, warto dowiedzieć się więcej na temat jej przyczyn i objawów. Jej wczesne rozpoznanie ma istotny wpływ na powodzenie leczenia, które pozwala zmniejszyć ryzyko wystąpienia impotencji.
Skrzywienie prącia – przyczyny i rodzaje
Skrzywienie penisa nie jest przypadłością rzadką. Większość mężczyzn już w okresie dojrzewania obserwuje nieznaczne skrzywienie prącia, które nie powoduje odczuwania dyskomfortu podczas współżycia. Skrzywienie prącia może powodować zagięcie penisa w bok, w dół i ku górze.
Wyróżniamy następujące skrzywienia penisa:
- skrzywienie brzuszne prącia – penis podczas erekcji wygina się w dół – najczęściej związane z ułożeniem cewki moczowej na tylnej powierzchni penisa,
- skrzywienie w grzbietowej części penisa – penis wygina się w górę – najczęściej związane z ułożeniem cewki moczowej na grzbietowej stronie członka,
- boczne skrzywienie prącia – zwykle związane z nierównomiernym rozwojem ciał jamistych.
Choroba Peyroniego nie jest wadą wrodzoną oraz nie ma związku z nieprawidłową budową anatomiczną prącia. Wymaga jednak specjalistycznego leczenia, które ma na celu poprawę jakości życia seksualnego oraz redukcję nieprzyjemnych dolegliwości bólowych w obrębie prącia, które występują nie tylko w trakcie stosunku płciowego.
Choroba Peyroniego – przyczyny
Jak już zostało wspomniane, choroba Peyroniego jest schorzeniem nabytym, które rozwija się najczęściej u mężczyzn w średnim wieku. Bezpośrednią przyczyną schorzenia oraz związanych z nim dolegliwości jest powstawanie tkanki bliznowatej.
Patologiczne zmiany w obrębie tkanki łącznej są spowodowane mikrourazami błony białawej, do których dochodzi podczas współżycia. Powodują one rozwój stanu zapalnego, którego następstwem jest zastępowanie tkanki łącznej włóknistą płytką. Choroba Peyroniego dotyczy 0,4-9% mężczyzn, jednak dane dotyczące tego schorzenia mogą nie być wiarygodne, bo wielu chorych nie zgłasza się do lekarza.
Jakie objawy występują w chorobie Peyroniego?
Wyróżnia się dwie fazy choroby Peyroniego, czyli ostrą fazę zapalną i fazę włóknienia, na których etapie pojawiają się charakterystyczne objawy.
Pierwsze objawy w chorobie Peyroniego związane są z ostrym zapaleniem. Ostra faza zapalna poprzedza rozpoczęcie się procesu włóknienia. Na tym etapie chory odczuwa ból penisa w stanie spoczynku, ma bolesne erekcje oraz zauważa nieznaczne skrzywienie prącia. Dolegliwości bólowe związane z ostrą fazą zapalną zgłasza około 35-45% pacjentów. U większości chorych dolegliwości bólowe ustępują lub znacznie się zmniejszają po upływie roku od momentu rozwoju stanu zapalnego. W ostrej fazie zapalnej można wyczuć zgrubienia w osłonce białawej prącia, co jest związane z powstawaniem tkanki bliznowatej.
Faza włóknienia związana jest z postępującymi zmianami w obrębie tkanki łącznej. W tym czasie tworzy się wyczuwalna podczas dotyku uwapniona płytka, która prowadzi do deformacji prącia. W fazie włóknienia skrzywienie ulega pogłębieniu. Rzadko dochodzi do samoistnego cofnięcia się patologicznych zmian w okolicach osłonki białawej penisa, które powoduje choroba Peyroniego. Zdecydowanie częściej dochodzi do zatrzymania postępu choroby – skrzywienie penisa stabilizuje się u około 47-64% pacjentów.
Czynniki wpływające na rozwój choroby Peyroniego
Choroba Peyroniego jest najczęściej diagnozowana u mężczyzn w średnim wieku. Czynniki ryzyka jej rozwoju to m.in.:
- cukrzyca,
- nadciśnienie tętnicze,
- zaburzenia naczyniowe,
- zaburzenia gospodarki lipidowej.
Choroba może mieć również związek z nałogowym paleniem papierosów i nadużywaniem alkoholu.
Na czym polega leczenie choroby Peyroniego?
W chorobie Peyroniego stosowane jest leczenie farmakologiczne oraz leczenie chirurgiczne. Na początkowym stadium rozwoju schorzenia stan zapalny jest redukowany lekami doustnymi, zastrzykami oraz preparatami do smarowania penisa. W leczeniu choroby Peyroniego stosowane są m.in. sterydy, interferon i enzymy bakteryjne, które powstrzymują powstawanie zgrubień i rozpuszczają uwapnioną płytkę.
W niektórych przypadkach, zwłaszcza u pacjentów, którzy zbyt późno rozpoczęli leczenie farmakologiczne, może być konieczne wykonanie operacji prącia. Leczenie chirurgiczne w chorobie Peyroniego może uwzględniać skrócenie prącia lub jego wydłużenie, a także wszczepienie protezy prącia.
Sposób leczenia choroby Peyroniego dobierany jest do ogólnego stanu zdrowia pacjenta, a także rodzaju występujących u niego dolegliwości i stadium choroby. W fazie ostrego zapalenia nie wykonuje się zabiegów chirurgicznych. Są one wykonywane w fazie włóknienia, gdy dojdzie do stabilizacji choroby.
Źródła:
- Jacek Karaszewski, Barbara Darewicz: „Choroba Peyroniego – możliwości farmakoterapii miejscowej”. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu 1 (46) 2016, Klinika Urologii, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
- Borkowski A.: Urologia. PZWL, Warszawa 2008
Czytaj też:
Pieczenie penisa po stosunku. Objawy i przyczynyCzytaj też:
Przeciw temu wirusowi trzeba szczepić również chłopców. Powoduje wiele groźnych chorób