Ten temat niedawno poruszyli australijscy naukowcy z dwóch ośrodków: University of Adelaide i South Australian Health and Medical Research Institute, którzy wzięli pod lupę dietę IF (intermittent fasting) i dietę o obniżonej kaloryczności. Ta pierwsza zakłada spożywanie posiłków tylko w czasie określonego "okna żywieniowego", czyli o konkretnych porach w ciągu dnia.
Z artykułu opublikowanego na łamach „Nature Medicine” wynika, że post przerywany jest kluczem do zmniejszenia ryzyka zachorowania na cukrzycę typu 2. Naukowcy stwierdzili tak na postawie doświadczenia, w czasie którego ochotnicy przez trzy dni w tygodniu jedli posiłki wyłącznie między godziną 8 a 12. Gdy minęło pół roku, okazało się, że ich tolerancja na glukozę była znacznie większa niż u osób pozostających na diecie niskokalorycznej. Mocno poprawiła się również ich gospodarka lipidowa.
Prawdopodobnie ten sposób spożywania posiłków może zapobiec cukrzycy, poprawić wahania poziomu cukru we krwi i pomóc zachować stabilną wagę. Tak też stwierdzono na dorocznej konferencji Towarzystwa Endokrynologicznego w Chicago.
Czy stosowanie postów przerywanych może zmniejszyć ryzyko cukrzycy?
Podczas zjazdu w Chicago omówiono badanie, do którego zaproszono osoby z otyłością, w stanie przedcukrzycowym. To taki stan, kiedy poziom glukozy we krwi jest wysoki, ale jeszcze nie na tyle, aby u pacjenta zdiagnozować cukrzycę. Trudno go wykryć, ponieważ często nie daje żadnych objawów. Ale wróćmy do badania. Ochotników podzielono na dwie grupy.
Pierwsza z nich 80 procent dziennych kalorii spożywała przed godziną 13:00, a druga połowę kalorii spożywała przed godziną 16:00, a połowę później. U wszystkich uczestników badania waga pozostawała stabilna, natomiast zaobserwowano ciekawą zależność. Osoby, które więcej posiłków zjadły w pierwszej części dnia, miały znaczne lepsze wyniki – niższe parametry ciśnienia krwi, a poziom ich cukru był stabilny.
Główna autorka badania, dr Joanne Bruno, endokrynolog w NYU Langone Health w Nowym Jorku stwierdziła, że jest wielce prawdopodobne, że ten sposób żywienia może zapobiec przekształceniom stanu przedcukrzycowego w cukrzycę. Zwłaszcza u osób otyłych.
Na czym polega okno żywieniowe?
Zastosowane okno żywieniowe to jedna z zasad tzw. eTRF, czyli early Time-Restricted Eating. Na niej opiera się większość postów przerywanych. Załóżmy, że wstajemy o godz. 6:00. Pierwszy posiłek zaczynamy jeść o 7:00 i kończymy o 14:00. Przez resztę czasu pościmy, aż do następnego dnia. Konfiguracja godzin może być różna, w zależności od typu postu. Jednak główną zasadą jest to, że posiłki je się w pierwszej części dnia. Badania naukowe pokazują, że taki sposób żywienia przynosi wiele korzyści zdrowotnych, ale nie można okna żywieniowego znacznie rozciągać. Zbyt długa przerwa w jedzeniu może przynieść odwrotny skutek, zachęcając organizm do gromadzenia większej ilości tłuszczu, co może skutkować dodatkowymi kilogramami i być niebezpieczne dla zdrowia.
Naukowcy o poście przerywanym
Przerywany post od lat jest na celowniku naukowców. Japoński biolog komórkowy Yoshinori Ōsumi, związany z Tokyo Institute of Technology, dowiódł, że regularne przerwy w dostarczaniu organizmowi pożywienia mogą zadziałać prozdrowotnie. Gdy ciało jest głodne, dochodzi do zjawiska autofagii – uaktywniają się wtedy mechanizmy awaryjne. Organizm zaczyna żywić się uszkodzonymi komórkami, pozbywając się toksyn. Za swoje odkrycie Japończyk został nagrodzony w 2016 roku Nagrodą Nobla.
Niejedna osoba stosująca posty przerywane twierdzi, że poprawiło to samopoczucie, spowodowało utratę tkanki tłuszczowej i zbędnych kilogramów. Post przerywany pozwala organizmowi na regenerację i regulację zachodzących w nim mechanizmów i samoleczenie. Polecany jest jako sposób na kontrolowanie masy ciała, ponieważ zmniejsza zapasy glukozy w organizmie.
Są dowody naukowe na to, że post przerywany prowadzi nie tylko do utraty wagi, ale i do naprawy mechanizmów epigenetycznych. Potwierdzał to na łamach „Wprost” epigenetyk dr hab. n. med. Tomasz K. Wojdacz, profesor medycyny spersonalizowanej na Uniwersytecie w Aarhus w Danii i kierownik Samodzielnej Pracowni Epigenetyki Klinicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.
Kto nie powinien na własną rękę stosować okien żywieniowych?
Za każdym razem decyzja o zastosowaniu postu przerywanego powinna być skonsultowana ze specjalistą, ponieważ konsekwencje dla organizmu mogą być bardzo poważne. Post przerywany nie jest dobrym rozwiązaniem dla osób z cukrzycą (jedzenie jednego posiłku dziennie pogarsza tolerancję glukozy i zwiększa poziom glukozy w osoczu). Powinny go unikać osoby z zaburzeniami hormonalnymi, cierpiące na choroby układu pokarmowego, dzieci i nastolatkowie, kobiety w ciąży i karmiące piersią.
Stosowanie okien żywieniowych na własną rękę może doprowadzić do anemii lub do obniżenia odporności. Poza tym część osób może nie poradzić sobie z uczuciem głodu, co może doprowadzić do zmęczenia, rozdrażnienia i spadku koncentracji.
Czytaj też:
Stosujesz głodówki i często nie jesz śniadań? Narażasz się na poważne chorobyCzytaj też:
Dieta redukcyjna i głodówki w chorobie Hashimoto? To zły pomysł! Dlaczego?