Jadłowstręt psychiczny, czyli anoreksja to jedno z zaburzeń odżywiania. Może pojawić się na każdym etapie życia, jednak w przypadku niemowląt i małych dzieci nie ma nic wspólnego z postrzeganiem własnego wyglądu i jego akceptacją. Anoreksja u najmłodszych pacjentów spowodowana jest zaburzeniami w relacjach pomiędzy dzieckiem i rodzicem, najczęściej matką i ma związek z chęcią uzyskaniem kontroli oraz dominacji nad rodzicem.
Zaburzenia odżywiania u dzieci
Zaburzenia odżywiania u małych dzieci są trudne do samodzielnego zdiagnozowania. Rodzice nie są w stanie określić, czy ich dziecko cierpi na anoreksję, czy jest jedynie wybrednym niejadkiem. Często zdarza się, że spożywanie posiłków powoduje ogromne problemy i staje się przyczyną napiętych stosunków pomiędzy rodzicami i dzieckiem. Dzieje się tak już w wieku niemowlęcym, kiedy maluch zaczyna rozumieć, że jego zachowanie bezpośrednio wpływa na zachowanie rodziców. Podłożem anoreksji niemowlęcej i dziecięcej jest chęć dominacji. Może się to wydawać niewiarygodne, ale fachowa literatura, w której znajdziemy informacje na temat anoreksji u dzieci, podaje właśnie takie podłoże choroby. Zdaniem psychologów dziecko dąży do zyskania kontroli oraz dominacji nad rodzicem, dlatego odmawia jedzenia. Może mieć to związek z obserwacją zachowań rodziców podczas posiłków. W szczególności warto zwrócić uwagę na irytację i inne zachowania, które przejawiają rodzice niejadków. Obsesja biegania za dzieckiem z kolejnym posiłkiem, zabawienia przy jedzeniu lub karmienie na siłę, mogą stać się jedną z przyczyn rozwoju anoreksji u dziecka.
Anoreksja niemowlęca – objawy
Nie wszystkie niemowlęta mają ogromny apetyt. Małe zainteresowanie spożywaniem posiłków jest związane m.in. z kolejnymi skokami rozwojowymi i pojawia się zwykle w okresie intensywnego rozwoju. Skupiony na zdobywaniu nowych umiejętności maluch może odmawiać jedzenia, jednak w większości przypadków rodzice nie muszą się martwić, o ile dziecko jest zdrowe i nie traci na wadze. Anoreksja niemowlęca jest bardzo rzadkim schorzeniem, które dotyka jedynie niewielkiego odsetka niemowląt. Do wystąpienia pierwszych objawów tego zaburzenia odżywiania może dojść pomiędzy 6 miesiącem a 2 rokiem życia. Do objawów anoreksji niemowlęcej można zaliczyć:
-
całkowitą utratę zainteresowania jedzeniem,
-
brak sygnalizowania uczucia głodu,
-
nienaturalną, wyjątkowo silną potrzebę stałego kontaktu z opiekunem,
-
brak podłoża chorobowego zmniejszenia apetytu,
-
postępujące zaburzenia rozwojowe, które związane są z niedoborami składników odżywczych,
- postępujący spadek masy ciała i zatrzymanie wzrostu.
Niemowlęta i małe dzieci bardzo szybko przybierają na wadze, choć podczas pierwszych lat życia możemy zauważyć tendencję do chwilowego zastoju, a nawet chudnięcia w okresie nauki raczkowania, chodzenia oraz zdobywania innych umiejętności. Chwilowy spadek masy ciała nie powinien być powodem paniki rodziców, tak samo, jak chwilowa utrata apetytu. Diagnozowanie anoreksji niemowlęcej wymaga długotrwałych obserwacji malucha i nie może odbywać się bez wcześniejszego wykonania szeregu badań oraz odbycia konsultacji z różnymi specjalistami.
Anoreksja dziecięca – objawy
U małych dzieci anoreksja nie ma nic wspólnego z potrzebą odchudzania i stosowaniem diety w celu poprawy wyglądu i dążenia do osiągnięcia idealnej sylwetki. Tutaj podłoże tkwi bezpośrednio w relacji dziecko-rodzic, która zaburzona zostaje z różnych powodów. Anoreksja u dziecka w wieku powyżej 2 lat może być związana z nieprawidłowym podejściem do karmienia w okresie niemowlęcym, zwłaszcza w okresie rozszerzania diety oraz stosowanymi przez rodziców metodami karmienia. Często zdarza się, że temat karmienia niejadka staje się podstawą każdej rozmowy i stawia dziecko w centrum zainteresowania wszystkich członków rodziny. Dziecko w wieku powyżej 2 lat doskonale odczytuje emocje rodziców i wie, jakie zachowania są w stanie szybko zwrócić ich uwagę. Odmawiając jedzenia, maluch zyskuje zainteresowanie i kontrolę nad rodzicem. Objawy anoreksji u małych dzieci są takie same jak w przypadku niemowląt. W zaawansowanym stadium towarzyszy im postępujące wyniszczenie organizmu, które przejawia się brakiem sił oraz zaburzeniami ze strony narządów i układów, powodowanymi przez niedobory żywieniowe.
Czytaj też:
Jakie są najbardziej niezdrowe nawyki żywieniowe dzieci?