Mniej inwazyjne, niefarmaceutyczne interwencje mające na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się COVID-19, takie jak skuteczne strategie komunikacyjne i wsparcie rządowe, mogą być równie skuteczne w spowalnianiu transmisji, jak bardziej inwazyjne rozwiązania, takie jak blokady. Tak wynika z oceny podjętych interwencji w różnych krajach i regionach w okresie od marca do kwietnia 2020 r. Ocena interwencji niefarmaceutycznych (NPI), przedstawiona w Nature Human Behaviour, wykazała również, że najskuteczniejszymi inwestycjami nieprodukcyjnymi było odwoływanie małych zgromadzeń, zamykanie placówek edukacyjnych, ograniczenia w przemieszczaniu się, indywidualne ograniczenia przemieszczania się, blokady krajowe i zwiększenie dostaw środków ochrony indywidualnej.
Skuteczne metody walki z pandemią
Wobec braku skutecznej szczepionki do leczenia SARS-CoV-2, rządy wykorzystują niekompletne środki zaradcze w celu złagodzenia rozprzestrzeniania się wirusa. Ponieważ interwencje te mają skutki gospodarcze i społeczne, zrozumienie, które inwestycje nieprodukcyjne są najbardziej skuteczne, pozwoliłoby zainteresowanym stronom na ukierunkowanie interwencji w celu zmniejszenia szybkości transmisji.
Peter Klimek i współpracownicy wykorzystali cztery metody obliczeniowe do modelowania wpływu 6068 nieprodukcyjnych inwestycji, wdrożonych od marca do kwietnia 2020 r. w 79 krajach lub regionach, aby ocenić ich wpływ na złagodzenie rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2 i zmniejszenie współczynnika reprodukcji. Następnie zweryfikowali te wyniki, korzystając z dwóch zewnętrznych baz danych 42151 nieprodukcyjnych z 226 krajów. Wszystkie cztery metody wskazywały, że te same inwestycje nieprodukcyjne (odwołanie niewielkich zgromadzeń, zamknięcie placówek edukacyjnych, ograniczenia graniczne, indywidualne ograniczenia przemieszczania się, blokady krajowe i zwiększenie podaży środków ochrony indywidualnej) są najbardziej efektywne.
Ponadto autorzy zidentyfikowali również mniej uciążliwe inwestycje nieprodukcyjne, w tym rządowe wsparcie dla wrażliwych populacji, programy pomocy żywnościowej i strategie komunikacyjne dotyczące dystansowania się społecznego i samoizolacji mogą być równie skuteczne w zmniejszaniu wskaźnika przenoszenia, jak bardziej drastyczne i inwazyjne opcje, takie jak blokady. Do najmniej skutecznych inwestycji nieprodukcyjnych należały środki środowiskowe, takie jak czyszczenie wspólnych powierzchni. Autorzy stwierdzili, że na skuteczność inwestycji nieprodukcyjnych w poszczególnych krajach wpływa szybkość wdrażania, liczba wdrożonych działań oraz czynniki społeczno-ekonomiczne, kulturowe i polityczne.
Czytaj też:
FAQ: Szczepionka na COVID (koronawirusa). Oto, co należy wiedzieć