Badanie, które ma się rozpocząć w ciągu miesiąca, obejmie do 90 zdrowych ochotników w wieku od 18 do 30 lat. Zostaną oni poddani działaniu najmniejszej ilości koronawirusa potrzebnej do wywołania infekcji – wyjaśnili w środę naukowcy, którzy będą przeprowadzać badanie.
Ochotnicy zanim zostaną dopuszczeni do udziału w badaniu zostaną przebadani pod kątem ewentualnego ryzyka dla zdrowia, a następnie poddani kwarantannie przez co najmniej 14 dni w specjalistycznej jednostce w londyńskim Royal Free Hospital, gdzie personel medyczny będzie monitorował ich stan zdrowia. Uczestnicy będą mogli wrócić do domu po początkowych 14 dniach tylko wtedy, gdy szeroko zakrojone testy wykażą, że nie będą przenosić wirusa.
– Absolutnym priorytetem jest oczywiście bezpieczeństwo ochotników. Nikt z nas nie chce tego robić, jeśli istnieje jakiekolwiek dostrzegalne ryzyko – powiedział Peter Openshaw, profesor medycyny eksperymentalnej w Imperial College London. Uczelnia ta będzie realizować projekt wraz z rządową grupą zadaniową ds. szczepień i zajmującą się badaniami medycznymi firmą hVIVO.
Jak będą przebiegały badania?
Celem zespołu badawczego, który będzie używał kontrolowanych dawek wirusa, będzie początkowo odkrycie najmniejszej ilości wirusa, jaka jest potrzebna do wywołania COVID-19 w organizmie. Następnie naukowcy wykorzystają tę samą metodę do zbadania, w jaki sposób szczepionki wywołują odpowiedź immunologiczną organizmu i jakie są potencjalne metody leczenia.
W badaniu do celowego zakażenia ochotników zostanie wykorzystany wariant wirusa, który krąży w Wielkiej Brytanii od początku pandemii w marcu 2020 roku i który stanowi mniejsze zagrożenie dla zdrowych dorosłych. Później niewielka liczba ochotników prawdopodobnie otrzyma zatwierdzoną szczepionkę, a następnie zostanie wystawiona na działanie nowych wariantów, co pomoże naukowcom w ustaleniu najskuteczniejszych szczepionek – ale ta faza badania nie otrzymała jeszcze aprobaty.
Wolontariusze otrzymają wynagrodzenie za udział w badaniu, jak i w późniejszych badaniach kontrolnych, w wysokości około 4500 funtów w ciągu roku (blisko 23,3 tys., złotych – red.).
Celowe wywołanie choroby, co nazywane jest próbą prowokacyjną, od dawna wykorzystywane jest przez naukowców do badań nad chorobami, w tym do opracowywania lekarstw i szczepionek przeciwko nim, choć budzi to kontrowersje natury etycznej. Tego typu badania odegrały istotną rolę w przyspieszeniu rozwoju leczenia wielu chorób, m.in. malarii, duru brzusznego, cholery i grypy.
Z Londynu Bartłomiej Niedziński (PAP)